Paryż - Muzeum Orsay (Musée d’Orsay)

Obok Luwru jest to moim zdaniem drugie muzeum, którego zobaczenia w Paryżu nie wolno sobie odmówić. Muzeum jest stosunkowo młode, gdyż powstało dopiero w 1986 roku. Zbiory muzeum umieszczono w budynku dawnego dworca kolejowego, który oddano do użytku w 1900 r. Siedemdziesiąt lat później rozważano wyburzenie tego obiektu, ale dzięki protestom mieszkańców miasta powstrzymano realizację tego pomysłu. Na zbiory prezentowane w tym muzeum składają się prace francuskich artystów tworzących od 1848 roku do I wojny światowej. Największe zainteresowanie wzbudzają jednakże impresjoniści. Zobaczyć tutaj można prace m.in. Paula Cezanne, Edgara Degas, Paula Gauguina, Eduarda Maneta, Clauda Moneta, Camilla Pissarro, Augusta Renoira, Alfreda Sisleya, oraz Vincenta van Gogha.
W muzeum na zwiedzaniu można spędzić cały dzień. Jeżeli jest to pierwszy punkt programu i jesteście w muzeum rano, proponuję udać się od razu windą na samą górę i schodząc po piętrach w dół zapoznawać się z ekspozycją. Pozwoli to na nasycić oczy wieloma ważnymi dziełami bez konieczności przepychania się do nich. Niestety docierając do parteru ilość zwiedzających będzie się zwiększać, a co za tym idzie komfort zwiedzania zacznie maleć. Mnie oprócz znajdujących się tutaj dzieł zachwycił sam budynek muzeum i to w jaki sposób wykorzystano dawny dworzec.



 
 
 
 
 
 

http://www.musee-orsay.fr/

Kłodzko - Twierdza i labirynty minerskie

Wznosząca się ponad Kłodzkiem twierdza w obecnym jej kształcie jest dziełem wojsk pruskich z okresu panowania Fryderyka II Wielkiego. Chociaż historyczne zapisy wskazują, że już w 981 roku w tym miejscu znajdował się gród warowny to dopiero prusacy w XVIII wieku na powierzchni 32 hektarów rozbudowali donżon otoczony bastionami, redutami, kleszczami i fosami wewnętrznymi. Całą warownię otoczono również suchymi fosami o głębokości 10 metrów. W II połowie XIX wieku twierdza przekształcona została w magazyny i więzienie. W czasie II wojny światowej obok więzienia zlokalizowano w twierdzy zakłady AEG produkujące aparaty radiowe do U-bootów. Po II wojnie światowej twierdze wykorzystywano jako magazyny wojskowe, a także miejsce funkcjonowania wytwórni win. Spowodowało to spore zniszczenia.
Obecnie twierdza znajduje się w rejestrze zabytków. Jej zwiedzanie dzielone jest na dwie części: zwiedzanie twierdzy wraz odnowionym fortem Wielki Kleszcz oraz zwiedzanie podziemnego labiryntu korytarzy minerskich. Kupując bilet można zdecydować się na zobaczenie jednej z atrakcji lub na obie. O kolejności zwiedzania i godzinie jego rozpoczęcia decyduje osoba sprzedająca bilet przypisując turystów do odpowiedniej grupy. Zwiedzanie odbywa się w towarzystwie przewodników ubranych w mundury pruskie. Ich wiedza i chęć się nią podzielenia ze zwiedzającymi jest imponująca. Dowiedzieć się można co to jest Wielki Kleszcz, po co żołnierze armii pruskiej nosili ze sobą trzeci but, jak powstał rosół, jakie przekłamanie widać w jednym z odcinków kultowego filmu "Czterej pancerni i pies", a największym zaskoczeniem jest pokaz strzelania. Te atrakcje czekają na zwiedzających twierdzę. Natomiast w labiryntach takich ciekawostek jest mniej. Ja uprzedzam, że zaproszenie przewodnika do odwiedzenia jednego z korytarzy minerskich nie jest atrakcją dla osób z klaustrofobią, ani dla osób o słabej kondycji fizycznej. Korytarz ten bowiem jest tak ciasny, że przejść go należy na czworakach. Po ciemku.
 
 
 
 

 
 
 
 
 

http://www.twierdza.klodzko.pl/