Kraków - Kościół archiprezbiterialny Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (Kościół Mariacki)

Kraków posiada trzy charakterystyczne budowle znane w całym kraju: Wawel, Sukiennice i Kościół Mariacki. To przecież z wieży tego kościoła na całą Polskę co dnia transmitowany jest w południe hejnał. Kościół powstawał w XIV i XV wieku na miejscu pierwotnej drewnianej świątyni. Obecny kształt nadany został podczas przebudowy w latach 1392 - 1397. Najważniejszym zabytkiem we wnętrzu kościoła jest największa w Europie gotycka nadstawa ołtarzowa nazywana przez nas wszystkich po prostu Ołtarzem Wita Stwosza. Przybyły z Norymbergi rzeźbiarz pracował w Krakowie nad swym dziełem od 1477 do 1489 roku. Konstrukcja ołtarza wykonana jest z drewna dębowego, tło z modrzewiu, a figury z kloców lipowych. Największe figury mają wielkość 2,8 metra. Łącznie na ołtarzu znajduje się ponad 200 figur, a najważniejsze z nich znajdujące się w części głównej ołtarza prezentują scenę zaśnięcia Marii Panny. Oglądający ołtarz zapominają, że w kościele znajduje się jeszcze jedno dzieło Wita Stwosza - krucyfiks w ołtarzu prawej nawy. Nawa główna w latach 1887 - 1891 otrzymała zachwycającą do dziś polichromię projektu i pędzla Jana Matejki, któremu pomagali Stanisław Wyspiański i Józef Mehoffer.
Wejście do kościoła dla wiernych znajduje się od strony Rynku Głównego. Turyści chcący obejrzeć ołtarz muszą najpierw udać się po bilety sprzedawane przy Placu Mariackim po prawej stronie od wejścia głównego do kościoła, a następnie wejść do wnętrza bocznym wejściem znajdującym się przy wspomnianym Placu.



 Od kilku lat najbardziej wytrwali turyści mają możliwość wejścia także na wieżę. Kościół Mariacki posiada dwie wieże: wyższa zwana Hejnalicą ma 82 metry, niższa będąca dzwonnicą kościelną ma 69 metrów. Wejście możliwe jest na wyższą wieżę, a bilety wstępu kupuje się w tym samym miejscu w którym sprzedawane są bilety uprawniające do oglądania Ołtarza. Wejście na wieżę znajduje się od strony Rynku Głównego po lewej stronie od wejścia do kościoła. Ilość osób wpuszczanych na wieżę jest mocno ograniczona.



 

 http://mariacki.com/

Paryż - Bazylika Najświętszego Serca (Bazylika Sacré-Cœur)

W 1870 roku wybucha wojna Francji z Prusami. Po jej zakończeniu, w roku 1876 rozpoczęto budowę kościoła będącego darem francuskich przedsiębiorców za bezpieczne przetrwanie Paryża w czasie walk. Architektem świątyni został Paul Abadie, który nie doczekał ukończenia budowy w 1914 roku. Niestety konsekrację z uwagi na wybuch I wojny światowej należało opóźnić o kolejne 5 lat. Do budowy bazyliki użyto trawertynu, który pod wpływem deszczu pokrywa się warstwą białego wapiennego osadu. Dlatego świątynia przypomina tort bezowy górujący na szczycie wzgórza Montmartre. W wieży północnej (o wysokości 83 metry) znajduje się najcięższy dzwon w Paryżu. Jego waga wynosi 19 ton. Wnętrze bazyliki można zwiedzać bezpłatnie. Bilet należy zakupić tylko jeśli mamy chęć zwiedzenia krypty i kopuły.


 
 

http://www.sacre-coeur-montmartre.com

Tirgoviste - Pałac hospodarów (Curtea Domnească)

Miasto Tirgoviste na przełomie XVII i XVIII w obok Bukaresztu pełniło funkcję stolicy kraju. Wiązało się to z powstaniem siedziby hospodarów wołoskich, która po całkowitym przeniesieniu stolicy do Bukaresztu i podbiciu miasta przez Turków zaczęła podupadać i przekształcać się w ruinę. Dlatego obecnie turyści mogą podziwiać jedynie labirynt ruin, które kiedyś były dworem książęcym. Obok wspomnianych pozostałości pałacowych znajduje się wspaniała świątynia (cerkiew Domnească) wybudowana w czasach Piotra Kolczyka około 1584 roku. W jej przedsionku pod koniec XVII w namalowano podobizny 9 hospodarów. Ostatnim elementem kompleksu jest wybudowana z inicjatywy Włada Palownika Wieża Zachodu Słońca. W jej wnętrzu znajduje się muzeum, które objaśnia mity narosłe wokół tej legendarnej postaci.


 
 
 
 
 

Dziękuję za pomoc Annie i Pawłowi F.

Wenecja - Muzeum Kolei Wąskotorowej

Muzeum Kolei Wąskotorowej powstało w 1972 roku. Jest to jeden z największych skansenów kolei wąskotorowej w Europie. Najstarszym eksponatem jest parowóz z 1899 roku. Jest to jeden z 17 parowozów udostępnionych do zwiedzania. Oprócz nich zobaczyć można najróżniejsze wagony towarowe i pasażerskie, drezyny ręczne i motorowe, a także infrastrukturę kolejową. Część wagonów i lokomotyw jest otwarta co pozwala na zwiedzanie ich wnętrz. Popularność tego muzeum w latach 70-tych miała wpływ na ponowne uruchomienie Żnińskiej Kolei Powiatowej. W okresie letnim można wąskotorówką przejechać się ze Żnina przez Wenecję i Biskupin do Gąsawy.

 
 

W zbiorach odnalazłem także bilet na wspomniany przejazd wąskotorówką:



 
 
 
 
 
 

Za pomoc w powstaniu tego wpisu dziękuję Krzyśkowi J.

http://muzeumznin.pl/