Żory - Muzeum Ognia

W 1702 roku w Żorach wybuchł tragiczny w skutkach pożar, który zniszczył znaczną część miasta. Na pamiątkę tego wydarzenia każdego roku ma miejsce lokalne Święto Ogniowe. Poprzez te wydarzenie związek Żor z ogniem jest tak duży, że od 2014 roku istnieje tu także Muzeum Ognia. W budynku o kształcie płomienia zaprojektowanym przez państwo Grąbczewskich znajduje się ekspozycja, która zwiedzającym ma za zadanie przybliżenie tematyki ognia. Dowiemy się tutaj od kiedy człowiek posługuje się ogniem, jaką siłę ma ogień, jak wpływał na duchowość i kulturę oraz jak z nim walczyć. Zwiedzanie rozpoczyna się od obejrzenia filmu tłumaczącego historię ognia w Żorach, a następnie schodzimy do podziemia, gdzie znajduje się właściwa ekspozycja wzbogacona o liczne multimedia.
Moja osobista opinia: budynek robi wrażenie lecz z zewnątrz. Po wejściu do środka cały urok znika patrząc na nieciekawie zorganizowany punkt obsługi klienta oraz puste, niezagospodarowane przestrzenie. Ogromna zewnętrzna bryła budynku w środku zmniejsza się do niewielkiej przestrzeni, która wydaje się ciasna i źle rozplanowana. I całkowitym zaskoczeniem jest to, że cała ekspozycja znajduje się w podziemiu. Trochę szkoda, ale wychodziłem z Muzeum nieco rozczarowany.

http://muzeumognia.zory.pl/

Opole - Kamienica czynszowa

W Opolu na ulicy św. Wojciecha pod numerem 9 stoi sobie dom. Jest to wybudowana w 1890 roku kamienica, która przeznaczona była na lokale czynszowe. Lokale tej czynszówki przeznaczone były dla średniej klasy mieszczaństwa opolskiego. Mieszkania nie były duże bo liczyły sobie zaledwie około 35 m kw. i składały się z dwóch izb i kuchni. Ujęcie wody znajdowało się na każdym piętrze, a toaleta wspólna dla wszystkich mieszkańców kamienicy. A piszę o tym wszystkim dlatego, że od kilku lat kamienica ta znajduje się w zarządzie Muzeum Śląska Opolskiego i jest otwarta dla wszystkich chętnych obejrzenia jej wnętrz. I przyznać muszę, że jest to bardzo atrakcyjne miejsce. Dlaczego? Ponieważ przygotowane zostało w taki sposób, aby wystrój każdego kolejnego odwiedzanego mieszkania prezentował inny okres historii. Zwiedzanie zaczynamy oglądając wnętrze wyposażone tak jak prawdopodobnie było ono wyposażone w 1890 roku, a kończymy oglądając wnętrza wyposażone zgodnie z obowiązującą modą w 1965 roku. Każde kolejne mieszkanie to różnica około 20 lat. Zwiedzanie kończy się na poddaszu, gdzie jak to zazwyczaj bywało suszy się pranie.

http://muzeum.opole.pl/kamienica-czynszowa-2/

Gliwice - Palmiarnia Miejska

Może tego nie widać, ale początki Palmiarni w Gliwicach sięgają 1880 roku. Obecne jej zabudowania powstały w 1924 roku i były w późniejszym czasie jeszcze wielokrotnie przebudowywane. Ostatnia najpoważniejsza modernizacja odbyła się w 1985 roku. Dzięki tym pracom powierzchnia Palmiarni wynosi w tej chwili 2000 metrów, a najwyższy pawilon osiągnął wysokość 22 metrów. Palmiarnia podzielona jest na 5 pawilonów w których zobaczyć można ponad 5600 roślin wśród których ukryte są woliery z ptakami, gadami i owadami. Najstarsze okazy roślin liczą sobie już 150 lat. Jeden pawilon przeznaczony jest w całości na prezentację ekosystemów wodnych.

https://mzuk.gliwice.pl/jednostka/palmiarnia/

Rawenna - Nowa Bazylika św. Apolinarego (Basilica di Sant’Apollinare Nuovo)

Kościół wybudowany został w VI wieku przez króla Teodoryka jako kaplica pałacowa. Jednak dopiero w IX wieku po sprowadzeniu relikwii świętego Apolinarego stała się świątynią pod wezwaniem tego legendarnego biskupa. Wewnętrzne ściany bazyliki pokryte są pięknymi mozaikami złożonymi z trzech pasów. Możemy tu zobaczyć sceny z Nowego Testamentu związane z działalnością Jezusa, apostołów i proroków oraz procesję męczenników i męczennic. Ostatnia część mozaik pierwotnie przedstawiała inny wizerunek. Prawdopodobnie zamiast postaci męczenników i męczennic znajdowały się tu dwa orszaki: Teodoryka i królowej, które zmierzały za postaciami Trzech Króli w kierunku postaci Maryi z Dzieciątkiem. Ciekawostką jest to, że podczas przerabiania tej części mozaik zrobiono to niedokładnie i obecnie można się tam dopatrzyć większej ilości rąk niż ilość postaci. Jako jeden z zabytków wczesnochrześcijańskich w roku 1996 Bazylika trafiła na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

http://www.ravennamosaici.it

Kraków - Synagoga Kupa

Synagoga Kupa została wybudowana w latach 40-tych XVII wieku. Fundusze na jej powstanie pochodziły z datków od rzemieślników i kupców. I dlatego taka dziwna dla języka polskiego nazwa. Gdyż w hebrajskim "kupa" oznacza datek, składkę. Niedaleko znajdował się szpital dlatego zwana też była Synagogą Szpitalną lub Synagogą Ubogich. W momencie powstania Synagogi przylegała ona do murów miejskich Kazimierza i była obniżona o około 80 cm w stosunku do obecnego jej poziomu. Podczas II wojny światowej tak jak i pozostałe synagogi również i ta uległa dewastacji. Tuż po wojnie padła dodatkowym zniszczeniom podczas antyżydowskich zamieszek. Po 1951 roku przez 40 lat służyła jako pomieszczenia spółdzielni obuwniczej. Dopiero po 1995 roku rozpoczęto jej remont, a w latach 2000 - 2002 przeprowadzono prace konserwatorskie. Dzięki temu w Synagodze na drewnianym stropie możemy oglądać pochodzące z 1925 roku malowidła związane z Ziemią Świętą. Dodatkowo zwiedzając babiniec można zobaczyć na belkowaniu cykl znaków zodiaku, który jest jednym z siedmiu takich malowideł znajdujących się w polskich synagogach.
Obecnie w Synagodze odbywają się uroczystości modlitewne, a po modlitwach odbywają się uroczyste przyjęcia.
Synagoga udostępniona jest zwiedzającym.

 
Wnętrze Synagogi wykorzystywane jest również do upowszechniania wiedzy dotyczącej tradycji żydowskich.

Kraków - Synagoga Tempel

Synagoga Tempel budowana była w latach 1860-62 lecz starania o jej powstanie trwały już od 17 lat. Wybudowana w stylu mauretańsko-neorenesansowym jest najbardziej bogatą w zdobienia zarówno z zewnątrz jak i wewnątrz. Wnętrze sali modlitewnej ozdabiają stiuki, wzory na stropie, ścianach i filarach galerii dla kobiet. Wiele z tych zdobień nawiązuje do sztuki islamu i zdobień stosowanych w meczetach. Na szczególną uwagę zasługują 43 barwne witraże znajdujące się w oknach synagogi. Są to jedyne zachowane w Polsce witraże synagogalne. W synagodze odbywały się nabożeństwa dla Żydów refomowanych, co przejawiało się chęcią asymilacji kulturowej i społecznej. Raz w tygodniu kazania wypowiadane były w języku polskim i niemieckim. W czasie II wojny światowej w synagodze znajdował się magazyn, a w nawie stajnia dla koni. Obecnie synagoga wykorzystywana jest do modlitw tylko kilka razy w roku. Jednak ze względu na dobrą akustykę oraz pojemność sali odbywają się tutaj koncerty muzyki żydowskiej oraz spotkania z kulturą żydowską.
Synagoga udostępniona jest zwiedzającym.