Emeryk Hutten-Czapski to potomek najzamożniejszej z linii Czapskich, będącej dziedzicami dóbr radziwiłłowskich na Białorusi i Wołyniu. Jako syn szambelana króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, po studiach wstąpił w służbę rosyjskiego państwa osiągając m.in. stanowisko gubernatora Nowogrodu Wielkiego, czy wicegubernatora Petersburga. Po zakończeniu pracy dla państwa osiadł w Stańkowie, gdzie przez lata gromadzona była przez niego kolekcja monet, medali, orderów, banknotów, obrazów i starodruków. W 1894 roku zakupił w Krakowie pałacyk do którego sprowadził się wraz z rodziną i całą kolekcją. W dobudowanym do pałacu pawilonie po śmierci hrabiego w 1896 roku kolekcja została udostępniona publiczności. W 1903 roku rodzina Czapskich podjęła decyzję o przekazaniu całej kolekcji miastu. Ekspozycję można było oglądać aż do 1939 roku. Niestety w momencie wybuchu II wojny światowej muzeum zamknięto, a jego reaktywacja miała miejsce dopiero w 2013 roku. Obecnie jest to najważniejsza na świecie ekspozycja mennictwa i medalierstwa polskiego. Na kolekcję składa się ponad 100 000 obiektów, z których 2500 udostępnionych jest zwiedzającym. Oprócz numizmatów w salach ekspozycyjnych zobaczyć można również stare mapy oraz starodruki.
W głębi ogrodu położonego przy pałacu znajduje się dodatkowo najmniejszy i najnowszy budynek wchodzący w skład oddziałów Muzeum Narodowego w Krakowie. Jest to Pawilon Józefa Czapskiego. Zmarły w 1994 roku intelektualista, malarz, pisarz i krytyk w jednej osobie pozostawił swoje archiwalia w postaci dzienników, pamiątek osobistych i księgozbioru, które to pamiątki stanowią obecnie główną oś wystawy. Te autentyczne pamiątki po Czapskim i jego rodzinie uzupełniają liczne multimedialne stanowiska, gdzie dodatkowo można zapoznać się z materiałami archiwalnymi. Odwzorowano tu również pokój artysty w którym mieszkał przez 40 lat we Francji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz