Amsterdam - Pałac królewski (Koninklijk Paleis)

Pierwotnie budynek ten był ratuszem miejskim. Powstawał w latach 1648-1665, kiedy Holandia była u szczytu potęgi morskiej i handlowej. Grząski grunt na którym był budowany musiał być umacniany przy pomocy 12 metrowych pali wbijanych w podłoże (użyto do tego celu 13659 sztuk). Na budowę ratusza przeznaczono astronomiczną wówczas kwotę 8,5 miliona guldenów. W 1808 roku po najeździe Napoleona i osadzeniu jego brata na tronie Holandii ratusz przekształcono w pałac.
Wnętrze pałacu jest udostępnione do zwiedzania. Trasa spaceru po jego wnętrzach rozpoczyna się w małym Trybunale. W tej sali odczytywano wyroki śmierci za np. morderstwa, czary lub zdradę. Następnie główną klatką schodową przechodzi się do Sali Obywatelskiej. Wystrój tej ogromnej komnaty jest przedstawieniem kosmosu. Na posadzce znajdują się mosiężne mapy północnego firmamentu oraz półkul: wschodniej i zachodniej. Wiele pomieszczeń pałacu jest otwartych i można do nich wejść, ale do części można tylko zajrzeć. Obecnie bowiem pałac nie jest wykorzystywany przez rodzinę królewską, ale to tutaj podejmowani się zagraniczni goście podczas oficjalnych wizyt w Holandii. Trzeba więc liczyć się z czasowym ograniczeniem wstępu do wnętrza. 

 

 

 

 

 

 

 https://www.paleisamsterdam.nl/

Chęciny - Zamek królewski

Nad Chęcinami rozciągają się położone na wzniesieniu mury dawnego zamku królewskiego. Nie wiadomo dokładnie kiedy powstał. Przyjmuje się, że budowę rozpoczęto pod koniec XIII w. Pierwszym królem z którym wiąże się historia zamku jest Władysław Łokietek. W tym zamku czterokrotnie od 1310 do 1333 roku odbywały się zjazdy możnowładców i rycerstwa z małopolski i wielkopolski. W 1318 roku obawiając się najazdu krzyżackiego w zamku zdeponowano skarbiec archidiecezji gnieźnieńskiej. Po Łokietku zamek objął Kazimierz Wielki, który znacznie go rozbudował co pozwoliło zamienić go w fortecę nie zdobytą przez kolejne 250 lat. Zamek stanowił rezydencję żony Kazimierza Wielkiego - Adelajdy. W kolejnych latach przebywali tutaj: Elżbieta Łokietkówna; żona Władysława Jagiełły z synem Władysławem Warneńczykiem, a także królowa Bona. W XVI w. rozpoczął się stopniowy upadek zamku.
Dziś szare wapienne mury zamku po przeprowadzonej kilka lat temu rewitalizacji przyciągają i cieszą liczne grono turystów. Wchodząc na dziedziniec zamku mamy możliwość wejścia na szczyt dwóch wież, obejrzenia pokazów tańca dawnego, obejrzenia pokazu strzelania z działka, spróbowania sił w strzelaniu z łuku, przymierzenia zbroi rycerskich, odwiedzenia lochów czy zajrzenia w głąb dawnej studni.

 

 

 

 

 

 

 

http://zamekcheciny.pl/

Jaskinia Antro del Corchia (Corchia Underground)

Jedną z atrakcji Alp Apuańskich (w Toskanii, powyżej Lukki) jest Antro del Corchia, która należy do największych systemów jaskiniowych we Włoszech. Ocenia się, że jaskinia ma zaledwie 5 milionów lat, lecz jej korytarze sięgają w głąb masywu na 53 kilometry. Trasa turystyczna to pętla o długości 2 km. Część jaskini została odsłonięta podczas eksploatacji marmuru i to właśnie poprzez opuszczoną kopalnie prowadzi początkowy korytarz, którym dociera się do naturalnego wnętrza jaskini. Do samego wejścia do jaskini można wygodnie dojechać autobusem z miejscowości Levigliani. Poza sezonem turystycznym wstęp do wnętrza jest mocno ograniczony.

 

 

 

 

   

  

 

http://antrocorchia.it/

Wpis powstał dzięki uprzejmości Krzysztofa J.

Werona - Dom Julii (Casa di Giulietta)

Dramat Williama Szekspira "Romeo i Julia" opublikowany został w 1597 roku. Szekspir nigdy nie widział Werony, ale jego dzieło stało się jednym z najbardziej znanych utworów na całym świecie. Nie dziwi więc widok ogromnego tłumu odwiedzającego rzekomy dom Julii w Weronie przy Via Cappello. Rodzina Capuletich żyła w Weronie i nawet zamieszkiwali miejsce obecnie uznawanie za dom Julii, ale tak naprawdę miejsce nawiedzane przez turystów to odrestaurowana XIII wieczna gospoda, a najsłynniejszy balkon powstał poprzez wmurowanie w fasadę budynku części nieużywanego sarkofagu. W taki oto sposób w latach 30-tych XX-go wieku powstało centrum kultu Julii Capuleti. Na dziedzińcu domu, tuż pod balkonem znajduje się naturalnej wielkości posąg Julii. Legenda mówi, że dotknięcie jej prawej piersi gwarantuje powodzenie w miłości. Legenda jest tak sugestywna, że niedawno musiano wymienić pomnik i postawić drugi, gdyż w pierwszym pierś została przetarta. Popularne jest również pozostawianie "kłódek zakochanych" w bramie prowadzącej na dziedziniec domu.
Bardzo ważna rada: chcąc odwiedzić dziedziniec i wnętrze domu Julii należy bardzo zadbać o bezpieczeństwo swoich kieszeni, toreb i plecaków, gdyż kieszonkowcy wykorzystują zamieszanie jakie ma tu miejsce.

 

 

"Romeo! Czemuż ty jesteś Romeo! Wyrzecz się swego rodu, rzuć tę nazwę!"

Curtea de Arges - Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej (Hram Adormirea Maicii Domnului)

Curtea de Arges to niewielka miejscowość, która z racji swojego położenia na przecięciu ważnych szlaków komunikacyjnych stała się w XIV w. siedzibą hospodarów Wołoszczyzny. W XVI w. na polecenie hospodara Neagoe Basaraba sprowadzony z Nikozji kamieniarz Manole wznosi przepiękną cerkiew. Jej wygląd zewnętrzny bogaty w zdobienia przypomina gigantyczny relikwiarz. Wygląd cerkwi jest mieszanką stylów: narodowego, orientalnego, bizantyjskiego, kaukaskiego, bałkańskiego i zachodniego. Wnętrze cerkwi skrywa otaczane szczególnym kultem relikwie św. Filotei, cząstki relikwii męczennicy Tatiany i św. Sergiusza. Jest to również miejsce pochówku dwóch pierwszych par królewskich Rumunii: króla Karola I i królowej Elżbiety, oraz króla Ferdynanda I i królowej Marie.
Z budową cerkwi związana jest legenda mówiąca o tym, że mistrz Manolo miał w jej murach zamurować własną żonę, aby dodać sobie wiary w pomyślność ukończenia budowli. Po wykonaniu pracy sam został uwięziony na dachu kościoła. Aby uciec z niewoli skonstruował sobie skrzydła, lecz spadł na ziemię i zginął. W miejscu jego upadku trysnęło źródło.

 

 

 

 

 

 

 

 

Wpis powstał dzięki pomocy Anny i Pawła F.