Radom - Muzeum Wsi Radomskiej

Muzeum Wsi Radomskiej jest stosunkowo młodym Skansenem. W 1972 roku powołano Społeczny Komitet Budowy, który dzięki swoim zabiegom pozyskał teren oraz zajął się opracowaniem podstaw działania przyszłego Muzeum. Koncepcja zakładała, że Skansen miał zajmować obszar 50 ha na którym zostanie zaprezentowane prawie 290 przykładów różnego rodzaju zabudowy wiejskiej i małomiasteczkowej. Z końcem grudnia 1976 roku wojewoda radomski oficjalnie powołał Muzeum. Pierwszym budynkiem przeniesionym na teren Skansenu był spichlerz dworski z Wilkowa. Dodatkowo Muzeum Regionalne w Radomiu przekazało zbiory w postaci kolekcji uli. Uroczyste otwarcie dla zwiedzających nastąpiło w czerwcu 1980 roku. Obecnie Muzeum zajmuje 32,5 ha i zobaczyć możemy tutaj około 80 obiektów w postaci chałup, dworów, kościoła, budynków gospodarczych, młynów i wiatraków. Muzeum deklaruje powiększenie tej liczby o kolejne, gdyż w magazynach czekają na rekonstrukcje 22 obiekty. Zabudowania uzupełnia kolekcja ponad 16 tyś przedmiotów stanowiących wyposażenie poszczególnych budynków. Co ciekawe, nie wszystkie zabudowania są oryginalne. Część z nich jest po prostu rekonstrukcją.
Z informacji praktycznych chciałbym dodać, że w poniedziałki zwiedzanie Skansenu jest bezpłatne. W tym dniu nie ma możliwości skorzystania z zakupu pamiątek w sklepiku muzealnym. Osoby zmotoryzowane mają do dyspozycji dosyć duży parking, który jest niestety płatny, ale nie jest to kwota duża i płaci się jedną stawkę za cały pobyt, a nie za poszczególne godziny. Na zwiedzanie należy przeznaczyć około 3 godzin. Jeśli w tym czasie ktoś poczuje głód można skorzystać z oferty gastronomicznej na terenie Skansenu. W niektórych obiektach zobaczyć można wystawy. Wejście możliwe jest z opiekunami danego obiektu, którzy nas nie tylko wpuszczą do wnętrza, ale również służą swoją wiedzą i pomocą.

https://www.muzeum-radom.pl/

Opole - Muzeum Wsi Opolskiej

Rok 1961 to powołanie do życia Muzeum Wsi Opolskiej. Fakt ten został poprzedzony badaniami naukowymi Śląska Opolskiego, w czasie których wytypowano 20 obiektów. Miały one stać się podwalinami pod przyszłe muzeum. W 1964 roku opracowano założenia, według których ostatecznie  na terenie skansenu miało znajdować się 70 zabudowań. Miały one pochodzić z terenu ówczesnego województwa opolskiego i być pogrupowane w subregiony. Biorąc ten fakt pod uwagę, na lokalizację dla powstającego Muzeum przyjęto tereny dawnego poligonu we wsi Bierkowice o powierzchni 10 ha. Pierwszy obiekt sprowadzono w 1967 roku i był to spichlerz ze wsi Sternalice, a pierwszych zwiedzających Muzeum przyjęło we wrześniu 1970 roku. Można było wówczas zobaczyć 15 budynków pogrupowanych w kształt 9 zagród prezentujących region oleski, opolski i kozielsko-raciborski. Obecnie zwiedzając Skansen mamy do dyspozycji 49 zabudowań uzupełnionych zbiorem ponad 7000 przedmiotów towarzyszących życiu codziennemu mieszkańców wsi opolskiej. Mnie osobiście, po wizycie w tym Skansenie, najbardziej w pamięć zapadł kościół ewangelicki z Gręboszowa, o którym z przyjemnością wysłuchałem informacji od starszej Pani opiekującej się tą częścią ekspozycji. Bo bardzo przypadło mi do gustu i bardzo doceniam to, że w wielu zabudowaniach, na zwiedzających czekają osoby w wieku emerytalnym, gotowe opowiedzieć ciekawostki dotyczące obiektu do którego wchodzimy. Nie dość, że mamy do dyspozycji piękne budynki to dodatkowo spotykamy przemiłe osoby z którymi możemy usiąść i nie tylko posłuchać, ale także porozmawiać o przeszłości. Ogromne brawa, że Muzeum wpadło na pomysł takiego aktywizowania osób starszych.
Mnie niestety ze Skansenu przegoniła nagła burza, dlatego sądzę, że powinienem przynajmniej jeszcze raz odwiedzić to miejsce. Jest ono dostępne dla zwiedzających tylko w sezonie turystycznym tj. od połowy kwietnia do końca października. W pozostałym okresie turyści mogą spacerować po terenie Skansenu bez możliwości oglądania wnętrz.

https://muzeumwsiopolskiej.pl

Maurzyce - Łowicki Park Etnograficzny

Maurzyce są niewielką wsią położoną nieopodal Łowicza. I to właśnie w obrębie tej wsi postanowiono umiejscowić Łowicki Park Etnograficzny. Pomysł o utworzeniu tego Skansenu jako części Muzeum w Łowiczu pojawił się już na przełomie lat 60-tych i 70-tych, ale na jego zrealizowanie trzeba było poczekać, a turyści mogli zacząć odwiedzać to miejsce dopiero od połowy lat 80-tych. Na powierzchni ponad 17,5 ha odtworzono dwa układy zabudowań charakterystycznych dla wsi Księstwa Łowickiego czyli owalnicę, gdzie zabudowa okala plac centralny i ulicówkę, gdzie zabudowania ustawione są wzdłuż po jednej stronie. Dla celów ekspozycyjnych udało się pozyskać ponad 40 budynków zarówno o charakterze mieszkalnym jak i gospodarskim. Uzupełnieniem jest drewniany, barokowy kościół pod wezwaniem św. Marcina, datowany na 1758 rok, a przeniesiony do Skansenu z Wysokienic oraz duża ilość drobnej architektury takiej jak kapliczki, zabudowania rzemieślnicze i strażnica straży pożarnej. A czym różni się to miejsce od innych skansenów? Bo tu jest niebiesko! Większość chat pomalowana jest w typowy dla tego regionu sposób tzn. niebieskie ściany ozdobione motywami w kolorze białym. Wnętrza natomiast są przepięknie dekorowane wycinankami, które, co zaskakujące, na początku wykonywane były za pomocą nożyc do strzyżenia owiec. Patrząc na te dzieła, aż dziw bierze, w jaki sposób to się musiało odbywać, że uzyskiwano tak piękny efekt. Większość zabudowań jest otwarta i dostępna dla turystów, choć wejście do samych pomieszczeń jest odgrodzone, ale nie utrudnia to napawania oczu tymi papierowymi dziełami sztuki.
W 2019 roku Skansen dotknęła tragedia w postaci wichury, która zniszczyła wiele zabudowań. Efekt tej tragedii widoczny jest do dzisiaj. Mimo tego miejsce to przyciąga turystów. Co ciekawe, dzięki dużej przestrzeni, którą zajmuje Skansen, zwiedza się go spokojnie nie deptając po piętach innych osób.
Dla zwiedzających: ostatni odcinek drogi dojazdowej do Skansenu jest w dramatycznym stanie, dlatego ostrzegam posiadaczy pojazdów o niskim zawieszeniu. Sam parking to mocno rozjeżdżona polana, dlatego o tym również pragnę Was uprzedzić. Na spokojne zwiedzanie wystarczy około 2,5 godziny. W okresie od listopada do końca marca Skansen nie jest dostępny do zwiedzania. 

http://muzeumlowicz.pl/skansen_w_maurzycach/