Rok 1961 to powołanie do życia Muzeum Wsi Opolskiej. Fakt ten został poprzedzony badaniami naukowymi Śląska Opolskiego, w czasie których wytypowano 20 obiektów. Miały one stać się podwalinami pod przyszłe muzeum. W 1964 roku opracowano założenia, według których ostatecznie na terenie skansenu miało znajdować się 70 zabudowań. Miały one pochodzić z terenu ówczesnego województwa opolskiego i być pogrupowane w subregiony. Biorąc ten fakt pod uwagę, na lokalizację dla powstającego Muzeum przyjęto tereny dawnego poligonu we wsi Bierkowice o powierzchni 10 ha. Pierwszy obiekt sprowadzono w 1967 roku i był to spichlerz ze wsi Sternalice, a pierwszych zwiedzających Muzeum przyjęło we wrześniu 1970 roku. Można było wówczas zobaczyć 15 budynków pogrupowanych w kształt 9 zagród prezentujących region oleski, opolski i kozielsko-raciborski. Obecnie zwiedzając Skansen mamy do dyspozycji 49 zabudowań uzupełnionych zbiorem ponad 7000 przedmiotów towarzyszących życiu codziennemu mieszkańców wsi opolskiej. Mnie osobiście, po wizycie w tym Skansenie, najbardziej w pamięć zapadł kościół ewangelicki z Gręboszowa, o którym z przyjemnością wysłuchałem informacji od starszej Pani opiekującej się tą częścią ekspozycji. Bo bardzo przypadło mi do gustu i bardzo doceniam to, że w wielu zabudowaniach, na zwiedzających czekają osoby w wieku emerytalnym, gotowe opowiedzieć ciekawostki dotyczące obiektu do którego wchodzimy. Nie dość, że mamy do dyspozycji piękne budynki to dodatkowo spotykamy przemiłe osoby z którymi możemy usiąść i nie tylko posłuchać, ale także porozmawiać o przeszłości. Ogromne brawa, że Muzeum wpadło na pomysł takiego aktywizowania osób starszych.
Mnie niestety ze Skansenu przegoniła nagła burza, dlatego sądzę, że powinienem przynajmniej jeszcze raz odwiedzić to miejsce. Jest ono dostępne dla zwiedzających tylko w sezonie turystycznym tj. od połowy kwietnia do końca października. W pozostałym okresie turyści mogą spacerować po terenie Skansenu bez możliwości oglądania wnętrz.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz