Poznań - Muzeum Powstania Poznańskiego - Czerwiec 1956

Rankiem 28 czerwca 1956 roku w największych zakładach Poznania wybuchł strajk. Protestujący wyszli na ulice miasta i w tłumnym pochodzie udali się pod Prezydium Miejskiej Rady Narodowej, która swoją siedzibę miała w Zamku Cesarskim. W zgromadzeniu wzięło udział około 100 tyś ludzi. Domagali się cofnięcia norm pracy, obniżenia cen i podwyższenia zarobków. Do spacyfikowania protestujących wysłano prawie 10 tyś żołnierzy wyposażonych m.in. w 359 czołgów, 31 dział pancernych, 36 transporterów opancerzonych. Wymiana ognia pomiędzy stronami trwała przez trzy dni. W jej wyniku życie straciło w zależności od szacunków pomiędzy ok. 60 do ok. 80 osób, a około 600 zostało rannych. O tym co działo się w Poznaniu reszta kraju nie wiedziała, gdyż władze odizolowały miasto.
Te tragiczne wydarzenia przybliża ekspozycja Muzeum Powstania Poznańskiego - Czerwiec 1956 udostępniona zwiedzającym od 2007 roku w przyziemiu Zamku Cesarskiego. Jest to jedna z placówek Wielkopolskiego Muzeum Niepodległości powołana do życia w 2002 roku. Zwiedzający przenosi się w realia lat 50-tych. Zwiedzanie rozpoczyna się od mieszkania tamtych czasów, z którego wychodzimy na "ulicę Wolności", gdzie prezentowana jest główna część związana z dramatycznymi wydarzeniami czerwca 1956 roku. Kolejne etapy zwiedzania wiodą przez Komitet Wojewódzki PZPR, Wojewódzki Urząd ds Bezpieczeństwa Publicznego, aby zakończyć zwiedzanie oglądając prezentację dotyczącą powstania i odsłonięcia w 1981 roku Pomnika Poznańskiego Czerwca 1956. W Muzeum znajdują się liczne prezentacje multimedialne, oryginalne pamiątki z tamtych wydarzeń oraz nagrania wspomnień osób uczestniczących w tych wydarzeniach. Bardzo duże wrażenie na mnie zrobiły przedmioty związane z dziećmi uczestniczącymi w protestach, a szczególnie rzeczy należące do najmłodszej ofiary tego protestu - 13-letniego Romka Strzałkowskiego.
Bez względu na to jak ciężka w odbiorze może być treść ekspozycji i takie wydarzenia miały miejsce w naszej historii i nie powinniśmy o nich zapominać.

http://www.wmn.poznan.pl/odwiedz-nas/muzeum-powstania-poznanskiego-czerwiec-1956/

Łódź - Muzeum Pałac Herbsta

Pałac Herbsta w Łodzi to przepiękne miejsce. Zarówno z zewnątrz jak i w środku. Tak naprawdę jest to neorenesansowa willa wybudowana w latach 1875-77. Powstała dla najstarszej córki Karola Scheiblera - Matyldy Zofii i jej męża Edwarda Herbsta.
I tutaj wyjaśnienie: Karol Scheibler był jednym z największych łódzkich przemysłowców XIX wieku. Stworzył imperium przemysłowe składające się z Centrali przy Wodnym Rynku, kompleksu Księży Młyn i Młyn Wójtowski. U schyłku życia jego majątek wynosił 14 mln rubli i był największym jaki zgromadził na ówczesnych ziemiach polskich jeden przemysłowiec. Majątek ten pozwolił mu także na włączanie się w liczne akcje charytatywne i rozwój samego miasta poprzez fundowanie m.in. szkół, szpitali oraz kościołów. Edward Herbst rozpoczął pracę w fabryce Scheiblera w 1869 roku. Po pięciu latach został dyrektorem zarządzającym, a po ślubie z Matyldą Zofią stał się współwłaścicielem fabryki.
Sam Pałac to budynek jednopiętrowy o bardzo funkcjonalnym układzie pomieszczeń. Parter stanowił część reprezentacyjną urządzoną z dużym przepychem z bogatym wystrojem. Piętro natomiast służyło domownikom. Znajdowały się tam sypialnie, łazienka oraz pokoje pani, pana i innych domowników. W rękach rodziny Herbstów budynek pozostawał do 1941 roku. Wojnę przetrwał w dobrym stanie, a dewastacja zaczęła się dopiero w okresie powojennym. Znacjonalizowana Willa stała się miejscem szkoleń pracowników socjalnych, domem pobytu osób chorych nerwowo, siedzibą ORMO oraz spółdzielni pracy. W 1976 roku Pałac przejęło Muzeum Sztuki w Łodzi. Zdewastowane budynki wymagały ogromnej ilości pracy i udostępnione zostały do zwiedzania dopiero w 1990 roku. W latach 2011-13 przeprowadzono modernizację Pałacu. Prace te pozwoliły na maksymalne przywrócenie pierwotnego wyglądu wnętrz na podstawie archiwalnych zdjęć z czasów, gdy mieszkała tu rodzina Herbstów. Prace dotyczyły również odtworzenia ogrodu otaczającego Pałac. Dodatkowo w 2012 roku pomieszczenia dawnej Powozowni zaadaptowano do potrzeb ekspozycyjnych dla Galerii Sztuki Dawnej. Zobaczyć tu można wybrane dzieła malarskie z kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi. Wśród prezentowanych płócien znalazły się prace Jana Matejki, Henryka Rodakowskiego, Aleksandra Gierymskiego, Leona Wyczółkowskiego, Stanisława Wyspiańskiego, Jacka Malczewskiego, Olgi Boznańskiej, ale również malarzy włoskich czy holenderskich.
W 2015 roku Pałac Herbsta stał się Pomnikiem Historii.
Pomimo, że zlokalizowany jest w pewnym oddaleniu od centrum Łodzi, zobaczenie tego miejsca warte jest poświęcenia czasu, aby tu dojechać.

https://www.palac-herbsta.org.pl

Żyrardów - Muzeum Lniarstwa im. Filipa de Girarda

Żyrardów z lnu powstał. Jak to? - możecie pomyśleć. Początki Żyrardowa to rok 1830, kiedy zapadła decyzja o przeniesieniu z Marymontu do wsi Ruda Guzowska fabryki wyrobów lnianych. W akcie powołującym spółkę, która miała zająć się rozwojem mechanicznego przędzenia lnu, pojawiło się zobowiązanie wybudowania obok budynków fabrycznych również budynków mieszkalnych dla tkaczy i robotników zatrudnionych przy produkcji. Nowa osada miała otrzymać nazwę Żyrardów. Zakłady rozpoczęły pracę 24 lipca 1833 roku. W okresie największej prosperity zatrudnienie znajdowało tu od 5 do 9 tysięcy osób. W 1875 roku zwiedził ją Henryk Sienkiewicz pisząc reportaż do "Gazety Polskiej". Pod koniec XIX wieku była to najpotężniejsza fabryka lnu w Europie. Wyroby z Żyrardowa zdobywały nagrody na targach organizowanych na całym świecie (Paryż, Petersburg, Moskwa, Londyn, Wiedeń, Filadelfia, Amsterdam, Antwerpia). Niestety jej działalność zakończyła się w 1999 roku. W 2014 roku, aby nie zatracić pamięci o tradycjach lniarskich Żyrardowa w dawnych pofabrycznych budynkach powstało Muzeum Lniarstwa. Prezentuje ono pełny ciąg technologiczny produkcji lnu - od obróbki surowca, aż po tkanie i barwienie tkanin. Zachowane maszyny w większości pochodzą z lat 70-tych i 80-tych XX wieku, ale zachowały się także pojedyncze eksponaty pochodzące z początku XX wieku. Grupy liczące powyżej 10 osób mogą liczyć na oprowadzanie z przewodnikiem, natomiast turyści indywidualni zwiedzają korzystając z questu lub spacerując po terenie Muzeum i przyglądając się poszczególnym maszynom. Na zwiedzanie należy zarezerwować powyżej 30 minut.

https://www.muzeumlniarstwa.pl/

Gdańsk - Muzeum Strefa Historyczna Wolne Miasto Gdańsk

W 2009 roku grupa pasjonatów zgromadzona przy Towarzystwie Przyjaciół Gdańska uruchomiła Muzeum Strefa Historyczna Wolne Miasto Gdańsk. Miejsce to jest kwintesencją tego, co może zrobić wspólne działanie osób zaangażowanych i rozmiłowanych w historii lokalnej. Muzeum zajmuje się bowiem gromadzeniem przedmiotów związanych z Wolnym Miastem Gdańsk. Są to najczęściej przedmioty produkowane na obszarze ówczesnego Gdańska przez najsłynniejsze zakłady przemysłowe i produkcyjne tutaj zlokalizowane. Całość uzupełniają pamiątki życia codziennego oraz prezentacje multimedialne. Początkowo Muzeum działało w trzech niedużych pomieszczeniach na ul. Piwnej, lecz w grudniu 2012 roku zostało przeniesione w bardziej prestiżowe miejsce, przy ul. Długi Targ, nieopodal Zielonej Bramy. Pozwoliło to na zwiększenie ekspozycji, która obecnie liczy około półtora tysiąca przedmiotów.
Polecam każdemu, kto lubi Gdańsk oraz interesuje się historią, w szczególności okresem lat 20-tych i 30-tych ubiegłego wieku.

http://muzeumwmg.pl