Starachowice - Muzeum Przyrody i Techniki "Ekomuzeum" im. Jana Pazdura

Starachowickie Muzeum otwarto 1 stycznia 2001 roku, dlatego szczyci się tym, że jest pierwszym polskim muzeum otwartym w XXI wieku. Obejmuje obszar 8 hektarów po funkcjonującej do 1968 roku huty. Pierwszy wielki piec powstał tutaj z inicjatywy opata wąchockiego w 1789 roku. W latach 1816-24 Stanisław Staszic opracował plan rozbudowy Staropolskiego Okręgu Przemysłowego, którego częścią były również Starachowice. Na tej podstawie od 1841 roku na terenie huty działają trzy wielkie piece opalane węglem drzewnym, a w 1899 sercem huty staje się wielki piec opalany koksem. Początkowo piec miał pojemność 180 m3, ale w latach 1922-31 powiększono go do pojemności 250 m3. Aby piec mógł poprawnie działać ściągnięto do Starachowic jedną z największych na świecie maszyn parowych. Wygaszenie wielkiego pieca nastąpiło 19 marca 1968 roku i obecnie jest to jedyny w Europie zachowany w całości hutniczy ciąg technologiczny z końca XIX wieku.
Postindustrialne zabudowania pozwoliły na przygotowanie dla zwiedzających dodatkowych ekspozycji związanych z miastem i jego historią. Po obejrzeniu i wysłuchaniu słów przewodnika o działalności samej huty przechodzimy do ekspozycji poświęconej pozyskiwaniu rud żelaza i sposobów ich obróbki od starożytności po czas obecny.
Kolejną wystawą, która mnie osobiście ogromnie zaskoczyła, to ekspozycja poświęcona paleontologii. Na podstawie odkrytych w roku 1980 w Górach Świętokrzyskich tropów przodków dinozaurów, pterozaurów, krokodyli oraz innych skamieniałości przygotowano rekonstrukcję tych terenów i zwierząt je zamieszkujących.
Na koniec zwiedzania turyści zapraszani są do obejrzenia ekspozycji poświęconej Fabryce Samochodów Ciężarowych "Star". Po II wojnie światowej starachowickie zakłady produkujące amunicję przekształcono w zakłady produkujące samochody. Marka "Star" zniknęła w 2009 roku. Wśród zgromadzonych w Muzeum samochodów na uwagę zasługują: Star 20, który był pierwszym produkowanym modelem; Star 266R, uczestniczący w rajdzie Paryż - Dakar; Star 660M2, będący repliką polskiego papamobile wykorzystywanego podczas pierwszej pielgrzymki do Polski papieża Jana Pawła II.
Zwiedzanie Muzeum odbywa się wyłącznie w towarzystwie przewodnika. Czas zwiedzania trwa około 2 godzin, a grupy wpuszczane są na teren Muzeum o pełnych godzinach.



https://ekomuzeum.pl/

Poznań - Muzeum Archidiecezjalne

Muzeum Archidiecezjalne w Poznaniu jest jedną z pierwszych placówek muzealnych powstałych w tym mieście. Rozpoczęło swoją działalność już w 1898 roku. Początkową siedzibą Muzeum były zabudowania klasztoru pokarmelitańskiego, ale już w 10 lat po powstaniu Muzeum, przestrzeń ta stała się zbyt mała dla zgromadzonych zbiorów. W latach 1923/24 podjęto więc decyzję o przekazaniu zbiorów Państwu Polskiemu w depozyt i utworzenia Muzeum Sztuki Kościelnej z siedzibą w Zamku Cesarskim. Po pięciu latach z uwagi na nie uregulowaną kwestię funduszy na funkcjonowanie Muzeum zostało zlikwidowane, a zbiory wróciły w ręce kościoła. W 1936 roku w budynku Akademii Lubrańskiego wygospodarowano część pomieszczeń, aby ponownie udostępnić zbiory. W czasie II wojny światowej zbiory zostały przejęte przez okupanta i rozgrabione. Po wojnie starano się o odtworzenie zbiorów, ale niestety proces ten trwał latami. Część z eksponatów została zwrócona dopiero w 1990 roku. W 2005 roku udało się pozyskać fundusze na remont pomieszczeń Akademii Lubrańskiego przystosowujące budynek w całości na potrzeby Muzeum. Prace zakończono w 2007 roku.
Zwiedzający Muzeum mogą zobaczyć następujące zbiory:
- kolekcję malarstwa i rzeźby gotyckiej - eksponaty pochodzą z okresu od XIV do XVI wieku
- galerię nowożytną - prezentującą obiekty powstałe pomiędzy 1492 i 1815 rokiem
- skarbiec - w którym zaprezentowano dorobek pracy dawnych złotników
- salon ofiarodawców - na który składają się przekazane Muzeum przedmioty prezentujące jak żyli i jakimi przedmiotami otaczali się mieszkańcy miasta na przełomie XIX i XX wieku
- galerię portretów - która składa się z dwóch części. Pierwsza z nich to portrety trumienne nigdzie indziej poza kulturą polską nie znane, natomiast druga to portrety reprezentacyjne.
Najcenniejszym i najważniejszym obiektem prezentowanym w Muzeum jest najstarsza relikwia na ziemiach polskich - Miecz św. Piotra. Jan Długosz opisał go w "Kronice biskupów poznańskich" jako prawdopodobny miecz, którym św. Piotr w Ogrodzie Oliwnym podczas pojmania Chrystusa odciął ucho Malchusowi. Miecz trafił do Polski prawdopodobnie około 968 roku jako podarunek papieża Stefana dla pierwszego biskupa Polski Jordana.



http://muzeum.poznan.pl/

Warszawa - Pałac Pod Blachą

Zanim powstał Pałac, w roku 1651 królewski płatnerz Wawrzyniec Reffus postanowił wybudować kamienicę. Budowa trwała do roku 1656, ale już w 1657 podczas najazdu wojsk Rakoczego kamienica została zniszczona. Po długotrwałej odbudowie budynek trafił w ręce Jerzego Dominika Lubomirskiego, który postanowił nadać temu miejscu charakter pałacu. W latach 1720-30 nastąpiła przebudowa przeprowadzona pod nadzorem Jakuba Fontany. Polegała na dobudowaniu dwóch skrzydeł bocznych, ozdobieniu elewacji frontowej czterema kolumnami i pokryciu budynku blachą, od której zaczął być nazywany. W takiej formie znamy go do dziś. W 1776 roku właścicielem Pałacu został król Stanisław August Poniatowski. Początkowo były tu mieszkania dla dworzan, ale w roku 1794 król przekazał Pałac swojemu bratankowi księciu Józefowi Poniatowskiemu. Książę zamieszkał w Pałacu wraz ze swoją siostrą i od 1798 roku było to jedno z najważniejszych miejsc stolicy. Odbywały się tu liczne przyjęcia, bale i przedstawienia teatralne. Po śmierci Poniatowskiego w 1820 roku Pałac został sprzedany carowi Aleksandrowi z przeznaczeniem na mieszkania dla służby zamkowej i jako siedziba urzędów. W 1918 roku Pałac przekazano Ministerstwo Spraw Wojskowych, a od 1920 był to gmach reprezentacyjny Rzeczpospolitej. W czasie II wojny światowej został spalony. Po wojnie dosyć szybko bo w latach 1948-49 podjęto się jego odbudowy umieszczając w nim siedzibę naczelnego architekta Warszawy. W 1988 roku Pałac przeszedł pod opiekę Zamku Królewskiego. Obecnie możemy go zwiedzać oglądając dwie stałe wystawy. Pierwsza z nich to kolekcja kobierców. Zobaczyć można przykłady zabytków powstałych w czterech najważniejszych ośrodkach sztuki kobierniczej: perskiego, anatolijskiego, środkowoazjatyckiego i kaukaskiego. Druga wystawa to odtworzone Apartamenty Księcia Józefa Poniatowskiego. Tę część Pałacu udostępniono do zwiedzania w 2011 roku oddając wygląd pomieszczeń z okresu lat 1804-13 i zapełniając tę przestrzeń licznymi pamiątkami związanymi z Poniatowskim oraz z epoką w której żył.
Pomimo, że Pałac Pod Blachą znajduje się niejako w cieniu Zamku Królewskiego, warto jest poświęcić czas i skorzystać z możliwości zobaczenia jego wnętrz. Ci, którzy się na to zdecydują, z pewnością nie będą żałować. 


https://www.zamek-krolewski.pl/zwiedzanie/palac-Pod-Blacha


Katowice - Muzeum Historii Katowic

Początki Muzeum Historii Katowic to rok 1976, kiedy Katowickie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne organizuje Izbę Muzealną. Nie była to jednak jeszcze placówka stricte muzealna. W 1979 roku zapisem testamentowym zasoby Izby powiększają się o kolekcję 26 portretów autorstwa Witkiewicza. Wydarzenie to wymogło na urzędnikach podjęcie ostatecznej decyzji o utworzeniu formalnego Muzeum. W styczniu 1981 roku powstaje Muzeum Historii Katowic będące placówką Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu, a dopiero w roku 1983 Muzeum uzyskuje samodzielność.
Od 1976 roku główna siedziba Muzeum Historii Katowic zajmuje pomieszczenia zabytkowej kamienicy czynszowej przy ul. Szafranka 9 wybudowanej w 1910 roku. Na pierwszym piętrze tej kamienicy zwiedzający mają możliwość obejrzenia wystawy "Wnętrza mieszczańskie". Są to dwa mieszkania: większe o powierzchni 310 m2 prezentuje życie bogatego mieszczaństwa z okresu początku XX wieku, a drugie położone po przeciwnej stronie o powierzchni 150 m2 obrazuje życie mieszczaństwa średniozamożnego w tym samym czasie. Drugie piętro to wystawa "Z dziejów Katowic" przybliżająca jak wyglądała historia miasta od pradziejów, poprzez wioskę, nadanie praw miejskich, aż do momentu kiedy Katowice stały się jednym z ważniejszych ośrodków przemysłowych. Pamiątki i dokumenty świadczące o tej historii uzupełniają liczne stanowiska multimedialne przybliżające poszczególne tematy związane z miastem i jego mieszkańcami.


A kiedy skończycie zwiedzanie siedziby głównej Muzeum warto wsiąść do samochodu i przejechać na Nikiszowiec, aby zobaczyć tę dzielnicę oraz oddział Muzeum. W 2005 roku kopalnia "Wieczorek" sprzedała miastu budynek dawnej pralni i magla. Po wykonaniu niezbędnych prac remontowych umieszczono tu zbiory Działu Etnologii. Na zwiedzających czekają tu trzy ekspozycje stałe: "Woda i mydło najlepsze bielidło. W pralni i maglu na Nikiszowcu", "Wokół mistrzów Grupy Janowskiej" i "U nos w doma na Nikiszu".

Zapraszam do Katowic. Mają swój klimat i koloryt. Trzeba tylko pozwolić temu miastu, aby pokazało to co na co dzień ukryte, pod wizerunkiem górnictwa i zagłębia przemysłowego.

https://www.mhk.katowice.pl/