Krotoszyn - Muzeum Regionalne im. Hieronima Ławniczaka

Pomimo, że starania dotyczące powstania Muzeum w Krotoszynie podejmowane były już w 1913 roku, pomysł udało się zrealizować dopiero w 1957 roku. Pierwszą siedzibą Muzeum był drewniany dom podcieniowy z XVIII wieku. W 1969 roku zbiory zostały przeniesione do barokowego budynku poklasztornego ojców trynitarzy, gdzie znajdują się do dzisiaj. Turyści odwiedzający Muzeum mogą obejrzeć trzy wystawy stałe:

- Krotoszyn od pradziejów do współczesności - prezentuje eksponaty dotyczące historii miasta od czasów najdawniejszych po okres, który wielu z nas może jeszcze pamiętać

- Kultura ludowa ziemi krotoszyńskiej - gdzie zobaczyć możemy pamiątki życia codziennego wsi końca XIX i początku XX wieku. Są to meble, narzędzia rolnicze, stroje ludowe, ale także instrumenty muzyczne i przedmioty sakralne.

- Krotoszyńska rzeźba, malarstwo, rysunek i grafika - ukazuje dorobek artystyczny nawiązujący tematem do Krotoszyna lub będąca dziełem artysty z tego miasta się wywodzącego.

Na ekspozycjach stałych prezentowanych jest około 1300 obiektów, chociaż zbiory Muzeum są dużo większe.

https://muzeum.krotoszyn.pl

Kraków - Muzeum Narodowe - Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego i Pawilon Czapskiego

Emeryk Hutten-Czapski to potomek najzamożniejszej z linii Czapskich, będącej dziedzicami dóbr radziwiłłowskich na Białorusi i Wołyniu. Jako syn szambelana króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, po studiach wstąpił w służbę rosyjskiego państwa osiągając m.in. stanowisko gubernatora Nowogrodu Wielkiego, czy wicegubernatora Petersburga. Po zakończeniu pracy dla państwa osiadł w Stańkowie, gdzie przez lata gromadzona była przez niego kolekcja monet, medali, orderów, banknotów, obrazów i starodruków. W 1894 roku zakupił w Krakowie pałacyk do którego sprowadził się wraz z rodziną i całą kolekcją. W dobudowanym do pałacu pawilonie po śmierci hrabiego w 1896 roku kolekcja została udostępniona publiczności. W 1903 roku rodzina Czapskich podjęła decyzję o przekazaniu całej kolekcji miastu. Ekspozycję można było oglądać aż do 1939 roku. Niestety w momencie wybuchu II wojny światowej muzeum zamknięto, a jego reaktywacja miała miejsce dopiero w 2013 roku. Obecnie jest to najważniejsza na świecie ekspozycja mennictwa i medalierstwa polskiego. Na kolekcję składa się ponad 100 000 obiektów, z których 2500 udostępnionych jest zwiedzającym. Oprócz numizmatów w salach ekspozycyjnych zobaczyć można również stare mapy oraz starodruki.

W głębi ogrodu położonego przy pałacu znajduje się dodatkowo najmniejszy i najnowszy budynek wchodzący w skład oddziałów Muzeum Narodowego w Krakowie. Jest to Pawilon Józefa Czapskiego. Zmarły w 1994 roku intelektualista, malarz, pisarz i krytyk w jednej osobie pozostawił swoje archiwalia w postaci dzienników, pamiątek osobistych i księgozbioru, które to pamiątki stanowią obecnie główną oś wystawy. Te autentyczne pamiątki po Czapskim i jego rodzinie uzupełniają liczne multimedialne stanowiska, gdzie dodatkowo można zapoznać się z materiałami archiwalnymi.  Odwzorowano tu również pokój artysty w którym mieszkał przez 40 lat we Francji.

https://mnk.pl/oddzial/muzeum-im-emeryka-hutten-czapskiego

https://mnk.pl/oddzial/pawilon-jozefa-czapskiego

Drezno - Opera Sempera (Semperoper)

Gottfried Semper był niemieckim architektem, który tworzył głównie w stylu neorenesansowym. Jego budowle zobaczyć można w Dreźnie, Zurychu i Wiedniu. W latach 1838-41 pracował w Dreźnie nad wzniesieniem pierwszego budynku królewskiego teatru dworskiego. Niestety dzieło to nie przetrwało zbyt długo, bo zaledwie 28 lat po powstaniu doszczętnie spłonęło. W 1871 roku przebywający na emigracji Semper (z uwagi na swój udział w drezdeńskim powstaniu majowym w czasie Wiosny Ludów) zgodził się zaprojektować nowy budynek operowy. Budowy doglądał syn Sempera. Bogato udekorowany gmach przyjmował w swoje progi melomanów do 1945 roku, kiedy to 13 lutego został zbombardowany i spalony. Ruiny Opery straszyły swoim wyglądem przez długi czas, gdyż dopiero w 1977 roku przystąpiono do jej odbudowy. Przy odbudowie zachowano architekturę wg stylu Sempera, ale wewnątrz wprowadzono zmiany wynikające ze zmieniających się potrzeb techniki teatralnej. Jedną z takich zmian było ograniczenie ilości miejsca dla widowni. Od zjednoczenia Niemiec drezdeńska Opera nosi miano Saksońskiej Opery Państwowej. Dla wielu Niemców widok Opery kojarzy się niestety nie tylko z muzyką, ale także z piwem. Dzieje się tak dlatego, że jedna z popularnych marek piwa wykorzystała wizerunek Opery w swojej kampanii reklamowej.

Wnętrze Opery udostępnione jest zwiedzającym o czym niestety nie wiedziałem podczas moich odwiedzin w Dreźnie. Mam więc pretekst ku temu, aby ponownie pojawić się w tym pięknym mieście.

https://www.semperoper.de/

Warszawa - Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza

Przyczynkiem powstania warszawskiego Muzeum Literatury było zorganizowanie w Muzeum Narodowym wystawy poświęconej 150 rocznicy urodzin Adama Mickiewicza. Było to w 1948 roku. Dwa lata później powołano Muzeum, a w 1952 roku otworzyło ono swoje drzwi dla zwiedzających. Na siedzibę dla Muzeum przeznaczono Kamienicę Winklerowską przy Rynku Starego Miasta w Warszawie. W krótkim czasie, bo w latach 1952-55, Muzeum weszło w posiadanie licznych pamiątek związanych z Adamem Mickiewiczem. Były to: bogaty księgozbiór z kolekcją mickiewiczianów pierwszego dyrektora Muzeum, rękopisy, dokumenty, portrety i pamiątki przekazane testamentem przez wnuczkę Mickiewicza, oraz zbiory dotyczące Wielkiej Emigracji przekazane przez Bibliotekę Polską i Muzeum Adama Mickiewicza w Paryżu (udostępnione jako depozyt). Z czasem oprócz pamiątek po Mickiewiczu do Muzeum trafiały eksponaty związane z np. Julianem Tuwimem, Marią Dąbrowską, Leopoldem Staffem. Z uwagi na powiększające się zasoby Muzeum w jej głównej siedzibie pozostawiono ekspozycję poświęconą Adamowi Mickiewiczowi i epoce w której tworzył, a kolekcje związane z innymi pisarzami przeniesiono tworząc filie Muzeum. Obecnie w Kamienicy przy Rynku zobaczyć możemy ponad 500 pamiątek wśród których znajdują się rękopisy Mickiewicza, fragmenty jego korespondencji oraz pierwodruki jego utworów. Całość pogrupowana jest na części nawiązujące do etapów życia wieszcza.

http://muzeumliteratury.pl