Baranów Sandomierski - Zamek

Zamek w Baranowie Sandomierskim to kolejne miejsce na mapie Polski noszące dumne miano "Małego Wawelu". Jest on jednym z najlepiej zachowanych w Europie przykładów architektury renesansowej.
Zamek wzniesiono w XVI wieku w miejscu istniejącego wcześniej w tym miejscu średniowiecznego dworu obronnego należącego do rodziny Baranowskich. Przez wiele lat Zamek stanowił rodową siedzibę Leszczyńskich. Ród ten prawdopodobnie podejmował tutaj króla Stefana Batorego. Ostatnim właścicielem Zamku z rodu Leszczyńskich był Rafał - ojciec przyszłego króla Polski Stanisława. W kolejnych latach właścicielami tego obiektu były rody Wiśniowieckich, Sanguszków, Lubomirskich, Małachowskich, Potockich i Krasickich. Prawdopodobnie przed swoją śmiercią Zamek odwiedził Ignacy Krasicki. Niestety w 1849 roku miał miejsce poważny pożar, który doprowadził do poważnych zniszczeń. Wysokie koszty remontu, na które Krasickich nie było stać, zdecydowały o sprzedaży majątku rodzinie Dolańskich. W 1898 roku po kolejnym pożarze podjęto decyzję o odbudowie Zamku, a prace te zlecono Tadeuszowi Stryjeńskiemu. W czasie tych prac powstała m.in. secesyjna kaplica z witrażami zaprojektowanymi przez Józefa Mehoffera z obrazem ołtarzowym Jacka Malczewskiego. W czasie II wojny światowej w Zamku ulokował się niemiecki zarząd powierniczy, a w 1944 roku Wermacht zamieniając część pomieszczeń w składy broni i amunicji. Zniszczeń dopełnili Sowieci, którzy zdewastowali wnętrza paląc w nich ogniska z parkietów i mebli. Reforma rolna 1945 roku odebrała ostatecznie Zamek Dolańskim przeznaczając go na cele społeczne. Został wykorzystany jako stajnie i magazyny zboża oraz nawozów sztucznych. Dopiero w latach 1959-68 przystąpiono do restauracji Zamku. Od 1968 roku stał się własnością Kopalni i Zakładów Przetwórczych Siarki "Siarkopol" w Tarnobrzegu. W Zamku nakręcono sceny do "Czarnych chmur", "Barbary Radziwiłłówny" oraz "Klejnotu wolnego sumienia". W 1997 roku zabudowania przeszły w ręce Agencji Rozwoju Przemysłu.
Obecnie część pomieszczeń Zamku udostępniona jest do zwiedzania. W pozostałych znajdują się pokoje hotelowe oraz restauracja. Aby utrzymać Zamek jest on często wynajmowany w celu organizacji imprez okolicznościowych. Wchodząc do pomieszczeń w trakcie zwiedzania widać jak bardzo miejsce to potrzebuje inwestora. W większości znajdujące się we wnętrzach meble to imitacje, a na ścianach wiszą fotokopie. Czyli podsumowując: przyciągające turystów piękno zewnętrze rozczarowuje, kiedy wchodzi się oglądać wnętrza.

Wstęp do parku otaczającego Zamek również wymaga zakupu biletu, nawet jeśli nie chcemy zwiedzać wnętrz.



https://www.baranow.com.pl/

Pobiedziska - Skansen Miniatur

W połowie drogi pomiędzy Gnieznem, a Poznaniem znajduje się Skansen Miniatur w Pobiedziskach. Miejsce to udostępniono zwiedzającym w 1998 roku, chociaż część z prezentowanych miniatur przygotowywano dużo wcześniej, bo już od 1994 roku. W Skansenie zobaczyć można jak w pigułce najważniejsze obiekty na Szlaku Piastowskim z województwa wielkopolskiego. Zwiedzający mogą zobaczyć 37 zabudowań wykonanych w skali 1:20. Najważniejsze budowle prezentowane w Skansenie to: kompleks Starego Rynku w Poznaniu, Katedra Gnieźnieńska, Pałac w Rogalinie, Pałac Lubostroń, Pałac w Antoninie, Dwór w Koszutach czy Pallatium w Ostrowie Lednickim. Oczywiście zachęcam, aby wszystkie miejsca Szlaku zobaczyć na żywo w naturalnej skali, jednak w Skansenie bardzo wiernie oddano wygląd najważniejszych jego punktów. W 2017 roku wzbogacono to miejsce o drewniane rzeźby prezentujące mitologię słowiańską.




https://miniatury.pobiedziska.pl/

Wygiełzów - Muzeum - Nadwiślański Park Etnograficzny i Zamek Lipowiec

W 1965 roku powstała koncepcja utworzenia sieci parków etnograficznych województwa krakowskiego. Sieć ta miała składać się z trzech oddziałów głównych oraz siedmiu regionalnych. Jednym z nich był Nadwiślański Park Etnograficzny w Wygiełzowie, który rozpoczął swoją działalność w 1968 roku, lecz oficjalne otwarcie dla zwiedzających nastąpiło dopiero w 1973 roku. Zadaniem Muzeum w Wygiełzowie była i jest prezentacja kultury Krakowiaków Zachodnich, czyli grupy etnograficznej mieszkającej od Bochni poprzez okolice Krakowa, Oświęcim, Wadowice, Olkusz, Miechów, Chrzanów, aż do rzeki Przemszy. Pierwszymi obiektami sprowadzonymi do Skansenu był dom miejski z Chrzanowa z 1804 roku oraz spichlerz z Kościelca z 1798 roku. Obecnie na obszarze 5 hektarów zobaczyć można 27 obiektów z których najstarszym jest kościół z Ryczowa pochodzący z 1623 roku z oryginalnym wyposażeniem. Obok budynków mieszkalnych i gospodarczych prezentowane są również obiekty małej architektury w postaci kapliczek, krzyży przydrożnych czy uli.
Nad Skansenem górują ruiny średniowiecznego Zamku Lipowiec. Pierwsza wzmianka o tym miejscu pochodzi z kroniki Jana Długosza. Zgodnie z nią Zamek był własnością rodu Gryfitów i pełnił rolę strażnicy z której kontrolowano trakt handlowy prowadzący z Krakowa na Śląsk. Z czasem Zamek stał się własnością biskupów krakowskich pozostając w ich rękach do 1789 roku. Pełnił on wówczas funkcję letniej rezydencji, a następnie więzienia dla duchownych i skazanych za przewinienia kościelne. I jak to najczęściej w naszej historii bywa początek końca świetności tego miejsca związany jest z okresem potopu szwedzkiego. Zwiedzający ruiny Zamku mogą podziwiać rozległe widoki, a przy dobrej pogodzie dostrzec nawet Beskidy. Niestety podczas moich odwiedzin Zamek nie był udostępniony dla turystów w związku z pracami remontowymi.



https://mnpe.pl/