Orońsko - Centrum Rzeźby Polskiej

Orońsko to nieduża wieś położona tuż obok Radomia. Główną atrakcją turystyczną wioski jest pałac Józefa Brandta, w którym od 1974 funkcjonuje Centrum Rzeźby Polskiej przyciągające od lat setki artystów. Józef Brandt stał się właścicielem majątku w Orońsku poprzez małżeństwo z Heleną z Woyciechowskich Pruszakową. Co prawda na stale małżonkowie przebywali w Monachium, ale każde wakacje spędzali w Orońsku prowadząc bujne życie towarzyskie i artystyczne. Niestety wraz z wybuchem I wojny światowej majątek został zarekwirowany przez wojsko, a z czasem popadał w ruinę. W 1965 roku trzynastu artystów zajmujących się rzeźbą postanowiło urządzić w parku wystawę. To dało impuls do odrodzenia się Orońska dla artystów. Obecnie w ciągu roku w Centrum z pracowni rzeźbiarskich korzysta około 200 artystów. Dla celów wystawienniczych wykorzystywana jest przestrzeń parku, ale z czasem do tych celów zaadaptowano również wnętrza pałacu, oranżerii, kaplicy i oficyny. Obiekt otwarty jest dla zwiedzających przez cały rok, a pracownicy Centrum okazują wiele sympatii wszystkim turystom, którym udało się odnaleźć to miejsce.

 https://www.rzezba-oronsko.pl/

Kórnik - Arboretum Instytut Dendrologii PAN

Jest druga połowa XVIII wieku, a na Zamku w Kórniku najważniejsza osoba to Teofila z Działyński Potulicka. To właśnie tej kobiecie zawdzięczamy urządzenie wokół Zamku ogrodu francuskiego z wodotryskami, ptaszarniami, oranżeriami i hodowlą jedwabników. Było to tak bardzo ukochane jej dzieło, że nawet obecnie w legendzie o Białej Damie, mówi się, że nocą jeździ po parku konno z rycerzem. Ale to oczywiście legenda, a i tak nocą wstęp do Arboretum jest zakazany, więc sprawdzić tą historię jest trudno. W latach 1826-1860 Zamkiem w Kórniku i jego otoczeniem zajął się hrabia Tytus Działyński. Jeśli chodzi o Zamek to rozpoczął jego przebudowę w stylu neogotyku angielskiego zmieniając jego przeznaczenie na muzeum i bibliotekę. Jeśli chodzi zaś o park przebudowany został w stylu angielskim. Wtedy też rozpoczęto gromadzenie kolekcji drzew i krzewów. Sadzonki i nasiona sprowadzane były nie tylko z terenu całej Polski, ale również z Anglii, Francji, Holandii i Niemiec. Do 1880 roku w parku znajdowało się 1500 gatunków roślin. Obecnie Arboretum w Kórniku to najstarsze i najbogatsze w gatunki takie miejsce w Polsce i czwarte co do wielkości kolekcji w Europie. Liczba gatunków i odmian roślin rosnących w Arboretum wynosi obecnie około 3500. Obok kilkusetletnich drzew rodzimych (lip, buków, dębów) w Kórniku zobaczyć można zadomowione wielowiekowe rośliny egzotyczne takie jak magnolie drzewiaste, jodły greckie czy cyprysiki błotne.  Zwiedzanie możliwe jest codziennie przez cały rok.

http://www.idpan.poznan.pl/o-arboretum

Poznań - Muzeum Narodowe - Muzeum Historii Miasta - Ratusz

Muzeum Historii Miasta Poznania ma swoją siedzibę w ratuszu na Starym Rynku. Poznański ratusz powstał na przełomie XIII i XIV wieku. Początkowo był budynkiem jednopiętrowym. Dopiero w połowie XVI wieku budynek przebudowano zgodnie z koncepcją włoskiego architekta Jana Baptysta Quadro. Gmach powiększył się w kierunku zachodnim, powstało dodatkowe piętro. Ze skromnego gotyckiego budyneczku przekształcił się w okazały renesansowy gmach godny władz miejskich. Podczas tych prac na wieży ratusza zamontowano (w 1551 roku) zegar dzieła Bartłomieja Wolfa. Było to urządzenie z trzema pełnymi tarczami oraz jedną półtarczą i mechanizmem słynnych poznańskich koziołków. W następnych wiekach ratusz wraz z wieżą ulegał kilkukrotnym zniszczeniom i przebudowom jednakże dotrwał do naszych czasów zachowując swój przepiękny wygląd. Do dziś również można codziennie o godzinie 12:00 obejrzeć trykające się koziołki i wysłuchać poznańskiego hejnału.
W 1954 roku w dawnej siedzibie władz miasta powstało Muzeum Historii Miasta. Jest to oddział Muzeum Narodowego do którego należy obecnie budynek ratusza. W poszczególnych salach można zapoznawać się z kolejnymi etapami historii Poznania od XIII wieku, aż po rok 1954. Niestety obecnie, aż do października 2021 roku Muzeum jest zamknięte dla zwiedzających. Przeprowadzany jest remont, a po jego zakończeniu udostępniona ma zostać nowa ekspozycja ukazująca Poznań z okresu od X do połowy XVI wieku.

https://mnp.art.pl/oddzialy/muzeum-historii-miasta-poznania/

Żelazowa Wola - Dom urodzenia Fryderyka Chopina

1 marca minęła 210 rocznica urodzin naszego największego kompozytora Fryderyka Chopina. Przyszedł na świat w 1810 roku w Żelazowej Woli w oficynie dworku Kacpra i Ludwiki Skarbków. Pół roku po narodzinach rodzina Chopinów przeniosła się do Warszawy, ale mały Fryderyk przyjeżdżał tutaj później spędzać wakacje i święta. Jego ostatnia wizyta w tym miejscu odbyła się w 1830 roku. Podczas pobytów w Żelazowej Woli Chopin koncertował bardzo często na fortepianie wystawianym do ogrodu. Tradycja takich koncertów przetrwała do dziś. Obecnie przyjeżdżając do Żelazowej Woli odwiedzić można miejsce urodzenia Chopina, ale pamiętać należy, że we wnętrzu nie zachowały się do naszych czasów meble, instrumenty czy obrazy pochodzące z domu rodzinnego kompozytora. Ba, nie ma nawet pewności, czy obecny układ pomieszczeń odpowiada temu z czasów Chopina. Od 1951 roku dworek znajdował się pod opieką Muzeum Narodowego w Warszawie, a od 1953 roku opiekę przejęło Towarzystwo im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Obecnie miejscem tym zajmuje się Muzeum Fryderyka Chopina w Narodowym Instytucie Fryderyka Chopina w Warszawie. Rocznie przyjeżdża tu ponad 200 tys osób zachwyconych muzyką mistrza. Oprócz dworku warto przespacerować się alejkami parku, gdzie otacza nas piękna roślinność, ale również dźwięki muzyki Chopina, które delikatnie unoszą się w powietrzu wydobywając się z ukrytych głośniczków. Można również wejść do sali projekcyjnej, gdzie przez cały dzień odtwarzany jest film o życiu Fryderyka Chopina. Na przemian odtwarzana jest wersja w języku polskim i angielskim.

https://muzeum.nifc.pl/pl/muzeum/wizyta-informacje-miejsce/2_dom-urodzenia-fryderyka-chopina-i-park-w-zelazowej-woli