W drugiej połowie XIX wieku Łódź była ziemią obiecaną umożliwiającą na szybkie zrobienie majątku. W krótkim czasie przyciągnęła wielu przedsiębiorców, którzy robiąc tu interesy wybudowali swoje pałace i rezydencje. Jednym ze sposobów upiększania ich wnętrz było gromadzenie i hodowanie egzotycznych roślin. Kiedy przyszedł krach gospodarczy, rośliny zaczęto oddawać do szklarni miejskich, lecz kiedy przestały się w nich mieścić podjęto decyzję o powstaniu w Łodzi Palmiarni. W tym celu, w roku 1955, postanowiono o zaadaptowaniu pomieszczeń w parku Źródliska. Po przeprowadzonym remoncie i przeniesieniu roślin, Palmiarnię w 1956 roku udostępniono mieszkańcom miasta. Od tego czasu Palmiarnia przeszła dwie przebudowy. Pierwsza nastąpiła w 1970 roku, a kolejna w latach 1999-2003. Obie wymusił naturalny przyrost wielkości roślin. Po ostatnim remoncie łódzka Palmiarnia zalicza się do najnowocześniejszych w Europie. Wewnątrz znajduje się ponad 4,5 tyś okazów botanicznych umieszczonych w trzech niezależnych pawilonach: śródziemnomorskim, tropikalnym i pustynnym z kolekcją kaktusów. Najstarsze rośliny to około 150 letnie palmy pamiętające największą świetność miasta. Można więc powiedzieć, że Palmiarnia prezentuje stale żywą historię Łodzi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz