Pod koniec XIX wieku dotychczasowy cmentarz żydowski w Łodzi całkowicie wypełnił się grobami. W tej sytuacji Izrael Poznański zakupił w 1891 roku 10 hektarów ziemi na której w 1892 roku zezwolono na utworzenie nowej nekropolii. W 1898 roku otworzono największy w Polsce dom przedpogrzebowy wybudowany z inicjatywy Miny Konstadt, która przeznaczyła na ten cel 18 tyś. rubli. To tutaj odbywało się przygotowanie zwłok do pochówku. Wchodząc do pomieszczenia znajdującego się po prawej stronie zobaczyć można zachowany metalowy stół do rytualnego obmywania zwłok męskich. Kobiety do pochówku przygotowywane były po przeciwnej stronie. Przez ponad 100 lat działania cmentarza spoczęło na nim przeszło 160 tyś osób. Wiele z nich to osoby zasłużone dla rozwoju Łodzi. Ponieważ w okresie II wojny światowej cmentarz znajdował się w granicach getta jego ważną częścią jest tzw. "Pole gettowe". W tej części cmentarza pochowano około 45 tyś ofiar Holocaustu. Część z nich w masowych grobach.
Przy głównej alei cmentarza znajdują się grobowce łódzkich przemysłowców wśród których najważniejszym i największym jest mauzoleum Izraela Poznańskiego. W mauzoleum znajdują się dwa sarkofagi: Izraela oraz jego żony Leonii. Sarkofagi wykonano z czerwonego marmuru, a nad nimi znajduje się kopuła pokryta wewnątrz szklaną mozaiką z 2 mln. różnokolorowych kawałków. Mauzoleum uznawane jest za największy żydowski grobowiec na świecie.
Cmentarz wpisany jest do rejestru zabytków, a w 2015 roku uznany został pomnikiem historii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz