Prace nad systemami rakietowymi Niemcy hitlerowskie rozpoczęły długo przed wybuchem II wojny światowej. Najbardziej znany ośrodek zajmujący się tą tematyką powstał już w 1937 roku w Peenemünde. Informacje o tych praca przenikały podczas wojny na Zachód, głównie dzięki wywiadowi AK. W sierpniu 1943 roku przeprowadzono zmasowaną akcję bombardowania tego miejsca co spowodowało podjęcie decyzji o podzieleniu prac i przeniesieniu ośrodka m.in. do niedużej miejscowości Blizna niedaleko Rzeszowa. Prace nad powstaniem poligonu szkolno-doświadczalnego rozpoczęto od wyburzenia niemal całej wsi, a czynności na miejscu nadzorował osobiście Heinrich Himmler. W ramach prac budowlanych powstały tutaj specjalne budynki i urządzenia do odpalania rakiet, wieża serwisowa, hala montażowa, wiaty garażowe, magazyny, schrony, bunkry, rampy przeładunkowe przy pociągniętej linii kolejowej i drodze. Z terenu poligonu w Bliźnie odpalano rakiety V1 oraz V2. Pierwsza rakieta V2 została wystrzelona w październiku 1943 roku. Łącznie z poligonu wystrzelono przeszło 200 rakiet, ale ich skuteczność wynosiła zaledwie 20%. Część z nich wybuchała już na stanowiskach startowych lub krótko po starcie. Pozwalało to na pozyskiwanie elementów rakiet do dalszych badań przez oddziały partyzanckie, co przyczyniło się do opracowania w Londynie sposobu na zmianę kierunku lotu rakiet. Ewakuacja poligonu w Bliźnie nastąpiła w lipcu 1944 roku, a dalsze badania przeniesiono do Borów Tucholskich. Wycofujący się żołnierze niemieccy wyburzyli część instalacji i budynków, a reszta została zniszczona po wojnie. W 2011 roku postanowiono w oryginalnej lokalizacji poligonu zorganizować Park Historyczny przybliżający historię tego miejsca. Wchodząc na teren Parku wzrok przyciąga replika rakiety V2, a otaczają ją obrysy poszczególnych zabudowań, barak w którym zgromadzono pamiątki po więźniach pracujących na tym terenie oraz gabloty informacyjne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz