Latarnia Morska w Rozewiu jest najstarszą tego typu budowlą na naszym wybrzeżu. Powstała w 1822 roku, ale już dużo wcześniej miejsce to uważane było za bardzo ważny punkt nawigacyjny. Co ciekawe bardzo często Latarnię tę mylono z tą znajdującą się na Helu. Dlatego w 1875 roku obok już istniejącej zbudowano drugą latarnię. Dzięki temu zdublowano światła co odróżniało Rozewie od pozostałych punktów nawigacyjnych.
Pierwsza Latarnia była dwukrotnie przebudowywana. Po raz pierwszy w 1910, a po raz drugi w 1978 roku. Przyczyną tych prac były drzewa, które rosnąc wymuszały podnoszenie jej wysokości, ale także zmiany źródeł światła i ich zasilania. Od 1910 roku na szczycie zamontowano oświetlenie elektryczne, dla którego źródłem energii były generatory prądotwórcze znajdujące się w maszynowni obok Latarni. W okresie międzywojennym Latarnię odwiedził Stefan Żeromski, a spostrzeżenia jakich dokonał podczas swojego pobytu w tym miejscu wykorzystał w powieści "Wiatr od morza". Na pamiątkę tego faktu w 1933 roku Latarnię nazwano jego imieniem.
Obecnie Latarnia ma wysokość 32,7 metra. Jej światło widać z odległości 26 Mm. W okresie od maja do końca września turyści mogą ją zwiedzać. Od 1963 roku w jej wnętrzu znajduje się małe Muzeum Latarni Morskich, które przybliża historię funkcjonowania takich obiektów na wybrzeżu oraz prezentuje modele poszczególnych latarni. Dodatkowo zobaczyć można eksponaty związane z historią samej Latarni w Rozewiu. Zwiedzający mogą również obejrzeć wnętrze maszynowni oraz tzw. "Stodołę" w której prezentowane są prace plastyczne o tematyce marynistycznej.
Druga Latarnia powstała zaledwie 190 metrów od pierwszej. Jej wysokość wynosiła 28,8 metra. Latarnia ta funkcjonowała w latach 1875 - 1910. Po tym czasie wykorzystywano ją jako wieżę obserwacyjną oraz do lokalizacji anteny radaru WOP. Od 1 maja 2022 roku dzięki staraniom Towarzystwa Przyjaciół Narodowego Muzeum Morskiego Latarnia została udostępniona turystom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz