W 2014 roku, po dwóch latach prac rewitalizacyjnych, w dawnym tartaku braci Raphaelsonów w Olsztynie, otwarto Muzeum Nowoczesności.
Rodzina Raphaelsonów przybyła do Olsztyna pod koniec XVIII wieku i początkowo zajmowała się handlem. Sam tartak zbudowano ok. 1884 roku. Był jednym z czterech działających w Olsztynie. Na przełomie XIX i XX wieku Raphaelsonowie zaliczali się do kręgów bogatego mieszczaństwa zasiadając w radzie miejskiej i we władzach Gminy Żydowskiej. Tartak funkcjonował do 1929 roku, a następnie został sprzedany Miejskiej Spółce Gospodarki Komunalnej. Urządzenia i maszyny zdemontowano, a wnętrze przebudowano. Obok tartaku przed 1945 rokiem wybudowano halę trolejbusową. Po 1945 roku cały teren wraz z zabudowaniami przejął Skarb Państwa przeznaczając tartak na magazyny i warsztaty, a z czasem na mieszkania komunalne. W 1987 roku budynek opustoszał zamieniając się stopniowo w ruinę. Dopiero w 2007 roku dzięki działaniom społeczników tartak wpisano na listę zabytków i opracowano projekt odbudowy z przeznaczeniem na muzeum.
Muzeum Nowoczesności to dosyć pokrętna nazwa tego co zwiedzający ma okazję zobaczyć wewnątrz obiektu. Nowoczesność jest tu bowiem rozumiana jako zjawisko rozciągnięte w czasie. Każde pokolenie ma swoją własną nowoczesność i w taki sposób należy spojrzeć na tę wystawę. Zatem odwiedzając to miejsce zobaczymy zdobycze techniki i cywilizacji końca XIX i początku XX wieku w kontekście Warmii i Mazur, które do dziś są rozwijane i ulepszane. Ekspozycja podzielona jest na następujące działy: maszyny, produkcja, budownictwo, inżynieria miejska i rozwój miasta. Stare i oryginalne eksponaty uzupełnione są licznymi multimediami oraz fotografiami.
W 2019 roku zakończono rewitalizację budynku zajezdni trolejbusowej co pozwoliło na powiększenie przestrzeni ekspozycyjnej i przygotowywanie oraz prezentowanie wystaw czasowych.
Muzeum działa w ramach Miejskiego Ośrodka Kultury, dlatego organizowane są tu również liczne i różnorodne imprezy kulturalne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz