Pierwszymi właścicielami dóbr w Dzikowie byli Ossolińscy, którzy w 1522 roku sprzedali je Janowi Spytkowi Tarnowskiemu. Moment ten zapoczątkował ponad czterechsetletni okres władania tymi ziemiami przez tę rodzinę. W 1593 od Zygmunta III Wazy Tarnowscy uzyskali dokument lokacyjny miasta Tarnobrzega, a Dzików stał się jego częścią. W związku z rozbudową miasta zaszła potrzeba przebudowy istniejącego tutaj do tej pory fortalicjum. W 1638 roku do dworu wieżowego dobudowano skrzydło, które obecnie stanowi korpus główny Zamku. Rezydencję otoczono murami obronnymi i suchą fosą, a na jej teren można było się dostać poprzez most zwodzony. Dalszą rozbudowę przerwały następujące po sobie: śmierć Michała Stanisława Tarnowskiego, potop szwedzki i późniejsze kłopoty rodziny Tarnowskich. Zamek pozostawał nie zamieszkały. W 1809 roku rezydencja została doszczętnie zniszczona przez wojska austriackie. Dopiero po upadku powstania listopadowego Tarnowscy postanowili zamieszkać w Tarnobrzegu. W tym celu zrujnowany Zamek pod okiem włoskiego architekta Francesko Maria Lanci przeszedł przemianę. Został odbudowany w stylu neogotyku angielskiego stając się nie tylko rodową siedzibą, ale również muzeum w którym znalazły się bogate zbiory zgromadzone przez Walerię i Jana Feliksa Tarnowskich. Kolekcja która tutaj się znalazła składała się z malarstwa europejskiego okresu od XVI do XVIII wieku, bogatej biblioteki z rękopisem "Pana Tadeusza" oraz wielu pamiątek rodowych i narodowych. W 1927 roku doszło do tragicznego w skutkach pożaru. W tragedii tej życie straciło 8 osób, które starały się ratować bezcenne zbiory. Niestety część kolekcji uległa zniszczeniu, tak jak spora część Zamku. W 1931 roku został on odbudowany w stylu neobarokowym i w takiej postaci dotrwał do dzisiaj. Do 2007 roku budynek był wykorzystywany jako szkoła, a od 2011 roku po przeprowadzeniu gruntownego remontu stał się główną siedzibą utworzonego w 1991 roku Muzeum Historycznego Miasta Tarnowa.
Zwiedzanie Muzeum zaczyna się w podziemiach, gdzie prezentowane są najstarsze eksponaty dotyczące historii samego Zamku, wystawa archeologiczna oraz ceramika miechocińska. Na parterze mamy możliwość zobaczenia zrekonstruowanych pokoi, które mają nam przybliżyć przedwojenny czas przebywania w tym miejscu rodu Tarnowskich. Na szczególną uwagę zasługuje kaplica i biblioteka zamkowa. Przechodząc na drugie piętro docieramy do największej chluby Muzeum jakim jest kolekcja malarstwa. Kilka lat temu kolekcja ta przeszła na wyłączną własność Muzeum, po jej wykupieniu od spadkobierców rodu Tarnowskich. Składa się z dwóch części: unikatowej kolekcji miniatur oraz z Galerii Obrazów mistrzów europejskich, a wśród nich "Portret młodzieńca" przypisywany Rembrandtowi. Wśród malarzy polskich, których dzieła zobaczymy w Tarnobrzegu znajdują się prace m.in. Juliusza i Wojciecha Kossaków, Henryka Rodakowskiego czy Jacka Malczewskiego. Od 2015 roku, Muzeum biorąc przykład z rodu Tarnowskich, organizuje sympozja malarskie, podczas których pozyskuje darowizny od współczesnych malarzy i tworzy Nową Kolekcję Dzikowską. Na zakończenie zwiedzania mamy jeszcze możliwość wejścia do sal prezentujących historię miasta i jego społeczności. Przygotowana w nowoczesny sposób ekspozycja przybliża nam nie tylko fakty historyczne, ale także kontekst społeczny i gospodarczy związany z Tarnobrzegiem.
Dla zwiedzających: czas zwiedzania to około 1,5 godziny. Polecam skorzystanie za niewielką dopłatą z usługi oprowadzania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz