Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie, noszące początkowo nazwę Muzeum Archipelagu Nusantary, powstało w 1973 roku. Inicjatorem powstania Muzeum oraz jego pierwszym dyrektorem był polski dyplomata Andrzej Wawrzyniak. Przez wiele lat przebywając na placówkach w Wietnamie, Indonezji, Laosie, Nepalu i Afganistanie gromadził kolekcję, która w momencie przekazywania do Muzeum liczyła 4000 obiektów. Kolekcja ta stała się głównym trzonem Muzeum. Przez wiele lat problemem Muzeum był lokal. Pierwsza siedziba znajdowała się na ul. Nowogrodzkiej, z czasem dodatkowe pomieszczenia wygospodarowano przy ul. Freta. Dopiero w 2013 roku otwarto dużą ekspozycję przy ul. Solec, gdzie Muzeum znajduje się do dzisiaj. Wchodząc na wystawę stałą miałem wrażenie jakbym przeniósł się w inny świat. Spacerując po pięciu strefach mamy okazję odbyć podróż w czasie i przestrzeni odkrywając najdalsze zakątki Azji. Rozpoczynamy od regionu południowo-zachodniego tego ogromnego kontynentu i przyglądamy się kulturze arabskiej i perskiej. Następnie przechodzimy do części centralnej Azji poznając bogatą kulturę miejską i koczowniczą Turkmenistanu, Kazachstanu, Kirgistanu i Afganistanu. W kolejnej części przenosimy się do Mongolii i odwiedzamy oryginalną jurtę wraz z wyposażeniem. Kilka kroków dalej i w kolejnej części otwiera się przed nami Indonezja. Ta część jest największa i najbogatsza w eksponaty wśród których chyba największe zainteresowanie wzbudza pawilon służący do koncertów tradycyjnej indonezyjskiej muzyki oraz wystawiania przedstawień teatru cieni. Na koniec zwiedzania przechodzimy do strefy prezentującej instrumenty muzyczne z różnych rejonów Azji.
Przez wszystkie lata funkcjonowania Muzeum kolekcja rozrosła się i obecnie liczy przeszło 23 tys. obiektów pochodzących z prawie wszystkich państw Azji oraz znacznej części Oceanii.
Przed zwiedzaniem warto zajrzeć na stronę internetową Muzeum i
dowiedzieć się o proponowanej w danym momencie wystawie czasowej. Muzeum proponuje bowiem bardzo często dodatkowe wystawy pogłębiające tematy
poruszone w ogólny sposób na ekspozycji stałej. Jest również organizatorem wielu wydarzeń kulturalnych przybliżających kulturę niejednokrotnie egzotycznych dla nas regionów. Są to koncerty, spektakle, spotkania autorskie lub prezentacje kulinarne połączone z degustacją.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz