To już 52 lata jak w Sierpcu istnieje Muzeum Wsi Mazowieckiej. Powstało w 1971 roku - co ciekawe - jako Muzeum Etnograficzne, zajmujące dwa pomieszczenia w dawnym Ratuszu i prezentujące głównie rzeźbę ludową. Dziś, po tych wszystkich latach działalności, Muzeum posiada trzy placówki: Ratusz, Skansen i Muzeum Małego Miasta w Bieżuniu. Ja przybliżę Wam tę najważniejszą, czyli Skansen.
Początkowo Park Etnograficzny miał być utworzony w centrum Sierpca. Jednakże prace naukowo-badawcze przeprowadzone na terenie północno-zachodniego Mazowsza zweryfikowały te plany. W 1976 roku pod budowę Skansenu przeznaczono znaczną część terenów dawnego majątku ziemskiego Bojanowo. Założono, że będą tu prezentowane zabytki z okresu od końca XIX do połowy XX wieku. Stosunkowo szybko udało się pozyskać i przenieść na teren sporo zabudowań w postaci chałup z budynkami gospodarczymi, karczmę oraz kuźnię. Do 1984 roku takich obiektów było już 25. Pozwoliło to w 1985 roku na oficjalne otwarcie Skansenu dla zwiedzających. Obecnie na powierzchni ponad 50 ha mamy możliwość zobaczenia ponad 80 przykładów wiejskiej architektury drewnianej. Udało się odtworzyć wieś rzędową składającą się z 9 zagród chłopskich uzupełnionych przez samodzielne zespoły architektoniczne w postaci: zespołu karczemnego, kuźni z chałupą kowala, zagrody młynarskiej z wiatrakiem, zespołu dworskiego oraz osiemnastowiecznego kościoła z dzwonnicą. Wszytko to uzupełnione jest małą architekturą w postaci kapliczek, studni i piwnic. Jednocześnie wnętrza zabudowań wyposażone są w około 15 tys przedmiotów jakie otaczały mieszkańców, czyli przedmioty gospodarstwa domowego, meble, tkaniny, zabawki, przedmioty religijne, narzędzia i maszyny rolnicze. Ponadto dla Muzeum nadal ważna jest rzeźba ludowa. Dlatego rozpoczynając zwiedzanie obejrzeć można część kolekcji liczącej obecnie około 1000 sztuk, z których najstarsza pochodzi z XV wieku.
Malownicze położenie Skansenu wykorzystano wielokrotnie jako plan produkcji filmowych. To tutaj kręcono sceny do filmów "Szwadron", "Ogniem i mieczem", choć mnie najbardziej w głowie utkwiły obrazy tego miejsca zaprezentowane w "Panu Tadeuszu".
Skansen jest czynny przez cały rok, ale w zależności od sezonu mogą zmieniać się godziny jego pracy. W okresie wiosenno-letnim organizowanych jest wiele imprez plenerowych, a dodatkowo w każdą niedzielę odbywają się inscenizacje życia w dawnej wsi. Turyści mogą skorzystać z dosyć dużego i wygodnego parkingu, a wykupując bilet jest możliwość pobrania audioprzewodnika ułatwiającego dostęp do informacji o obiektach. Niestety w większości budynków jako zabezpieczenie zastosowano pleksy, które mocno ograniczają zarówno zaglądanie do wnętrza jak i zrobienie dobrego zdjęcia. Na zwiedzanie warto zarezerwować około 3 godzin.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz