Najstarsze zabudowania Kazimierza Dolnego wcale nie znajdują się w centrum miasteczka, w okolicach Rynku. Aby zobaczyć to co w Kazimierzu jest najstarsze trzeba nieco oddalić się od centrum i wspiąć na wzgórze. A tam czeka Baszta i Zamek.
Baszta
Basztę wybudowano na przełomie XIII i XIV wieku. Jej inna nazwa to Wieża Łokietka. Bo prawdopodobnie to temu królowi zawdzięczamy jej istnienie. Nie jest jednoznaczne jej przeznaczenie. Prawdopodobnie pełniła kilka funkcji. Po pierwsze była latarnią rzeczną. Na jej szczycie rozpalano ognisko, które w nocy pozwalało obierać ją jako punkt nawigacyjny. Po drugie była punktem poboru cła. Po trzecie była więzieniem. I na koniec, być może był tu również skarbiec. Wybudowano ją na planie koła o średnicy 10 metrów. Jej mury u podstawy miały grubość ponad 4 metrów i zmniejszały się wraz z wysokością osiągając na szczycie grubość 3 metrów. Wysokość wieży wynosiła 20 metrów, ale dostać się do jej wnętrza można było wejściem umieszczonym na wysokości 6 metrów. Jak widzicie czytając ten tekst, wiele jest przypuszczeń dotyczących tej baszty, ale niezaprzeczalne jest to, że wchodząc na jej szczyt dzisiaj, zobaczyć można przepiękny widok na okolicę.
Zamek
Ponieważ Kazimierz był ważnym miastem portowym, dlatego Kazimierz Wielki zlecił budowę Zamku. Powstał on w odległości około 180 metrów i około 20 metrów niżej od wspomnianej wcześniej Baszty. Mury Zamku wzniesiono z wapiennych kamieni na wysokość 7 metrów. Początkowo Zamek miał kształt owalny, otoczony dodatkowo murami obwodowymi z blankami i czworoboczną wieżą narożną. Obok dziedzińca o wymiarach 56 na 22 metry wzniesiono parterowy budynek mieszkalny zwany Domem Wielkim. Z czasem budynek ten podniesiono o kolejne dwie kondygnacje, a na dziedzińcu wydrążono studnię i zbudowano łaźnię. W 1509 roku Zygmunt Stary oddał Zamek Firlejom. Rodzina ta zleciła przebudowę Zamku w stylu włoskiego renesansu powierzając te prace najwybitniejszym ówczesnym architektom w Polsce. Kres Zamku przyszedł wraz ze Szwedami. Co prawda próbowano jeszcze w okresie Augusta II Mocnego częściowo go odbudować w stylu barokowym, ale wojna domowa ze Stanisławem Leszczyńskim pokrzyżowała te plany. Pod koniec XVIII wieku Zamek został opuszczony, a jego stan w 1806 roku był tak zły, że władze austriackie wysadziły część murów grożących zawaleniem. Do zabezpieczenia ruin przystąpiono dopiero tuż po zakończeniu II wojny światowej. Ostatnie prace remontowe przeprowadzono w latach 2010-14. Obecnie Zamek w formie trwałej ruiny udostępniony jest zwiedzającym.
Dla zwiedzających: wstęp na oba opisane obiekty jest płatny (jeden bilet). Czas zwiedzania wynosi około 1 godziny.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz