Feliksa Nowowiejskiego bardziej kojarzymy jako patrona ulic w kilku polskich miastach, aniżeli z tego kim był i co robił. Mam wrażenie, że to nieco zapomniana postać, a przecież dosyć często spotykamy się z jego najważniejszym dziełem. To właśnie on, do słów wiersza Marii Konopnickiej, napisał muzykę i stworzył jedną z najważniejszych polskich pieśni - Rotę. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości była ona kandydatką do naszego hymnu, a jej pierwsze publiczne wykonanie w Krakowie w 1910 roku było ważnym wydarzeniem patriotycznym.
Feliks Nowowiejski urodził się 7 lutego 1877 roku na Warmii w niewielkiej miejscowości, która wówczas nazywała się Wartembork i wchodziła w skład zaboru pruskiego. Obecnie miasteczko nazywa się Barczewo. Spędził on w nim dzieciństwo i okres dorastania, aby w 1893 roku wyruszyć w "wielki świat" - Olsztyn, Berlin, Kraków i na koniec życia osiąść w Poznaniu, gdzie po śmierci spoczął w Krypcie Zasłużonych Wielkopolan. W 1961 roku, w budynku stojącym w miejscu domu rodzinnego kompozytora, otwarto Muzeum, przemianowane w 2007 roku na Salon Muzyczny im. Feliksa Nowowiejskiego. Muzeum postało z inicjatywy lokalnych działaczy i muzealników przy wsparciu rodziny artysty. Dzięki ich działalności udało się zgromadzić liczne pamiątki po artyście w postaci fotografii, dokumentów, rękopisów, przedmiotów osobistych, fortepianu i mebli. Z okresu, gdy placówka pozostawała pod opieką Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie zobaczyć tu można również piękne przykłady lokalnych zabytkowych pieców. Aby zwiedzić Salon należy umówić się telefonicznie. Placówka oprócz obsługi ruchu turystycznego organizuje Międzynarodowy Festiwal Muzyki Chóralnej oraz liczne koncerty. Niestety fotografowanie wnętrza Muzeum nie jest możliwe, dlatego zachęcam do osobistego odwiedzenia tego miejsca. Ponieważ zwiedzanie nie będzie trwało długo, dlatego podpowiadam, że w Barczewie warto również zobaczyć: gotycki kościół św. Anny i św. Szczepana, kościół św. Andrzeja oraz rzucić okiem na mury zakładu karnego, w którym do śmierci przebywał zbrodniarz wojenny Erich Koch, a w latach 80-tych XX w. stało się miejscem osadzenia licznych działaczy antykomunistycznych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz