Najstarsza informacja o Opinogórze pochodzi z II połowy XII wieku. W wieku XV wieś ta należała do książąt mazowieckich, którzy zbudowali tutaj dwór myśliwski. Kiedy Mazowsze zostało dołączone do Korony w 1526 roku, Opinogóra stała się starostwem nadawanym osobom zasłużonym dla króla. I tak w 1659 roku król Jan Kazimierz oddał wieś w dożywotnią dzierżawę wojewodzie płockiemu i podskarbiemu wielkiemu koronnemu Janowi Kazimierzowi Krasińskiemu. Był to pierwszy z rodu Krasińskich właściciel Opinogóry i trzeba zaznaczyć, że ród ten posiadł ten teren z krótką przerwą do 1945 roku. W pierwszej połowie XIX wieku matka naszego wieszcza - Maria Urszula z Radziwiłłów Krasińska - postanawia na wzór Puław stworzyć w Opinogórze rezydencję. Prawdopodobnie na pozostałościach jakiegoś dawnego budynku wybudowano neogotycki zameczek, który stał się prezentem ślubnym dla Zygmunta Krasińskiego i Elizy Branickiej. Nie wiemy do końca kto był jego projektantem, gdyż wszelkie dokumenty dotyczące tego obiektu spłonęły podczas II wojny światowej, ale przypuszcza się, że był nim Henryk Marconi. Po śmierci wieszcza w 1859 roku budynek zaczął powoli niszczeć, ale największe straty zanotowano podczas I i II wojny światowej. Ostatni ordynat Opinogóry, hrabia Edward, został zamordowany w Dachau. Po wojnie majątek stał się własnością Skarbu Państwa. W latach 50-tych XX wieku podjęto się prac rekonstrukcyjnych i w 1961 roku utworzono w Opinogórze Muzeum Romantyzmu. Obejmuje ono kompleks pałacowo-parkowy na który składają się:
- wspomniany neogotycki pałac
- dwór wybudowany w XX wieku na miejscu dawnego dworu rodowego
- oficyna dworska
- powozownia
- oranżeria
- park w stylu angielskim.
W Pałacyku zgromadzono pamiątki związane z rodziną Krasińskich ze szczególnym uwzględnieniem osoby Zygmunta Krasińskiego, oraz eksponaty prezentujące historię samej Opinogóry i jej okolic. Mnie osobiście z całego zwiedzania utkwiła w pamięci skomplikowana kwestia uczuć Zygmunta, który ożeniony z Elizą nie potrafił rozstać się ze swą kochanką Delfiną Potocką i wymusił na obu kobietach życie w trójkącie. Niestety prezentowane we wnętrzach malarstwo to kopie obrazów, które znajdowały się kiedyś w tym budynku. Ich oryginały obejrzeć można w innych muzeach w Polsce m.in. w Muzeum Narodowym w Warszawie.
W 1907 roku mając na uwadze bardzo zły stan techniczny dawnego Dworu oraz planując obchody setnej rocznicy urodzin Zygmunta Krasińskiego rozpisano konkurs na wybudowanie nowego Dworu. Wygrał projekt zakładający wybudowanie dworu klasycystycznego o skromnym wyglądzie zewnętrznym, przypominającym dawne dwory wiejskie. Niestety projekt nie został zrealizowany, a stary Dwór rozebrano w 1913 roku. W 2004 roku podjęto decyzję o rozbudowie Muzeum Romantyzmu i powrócono do wspomnianego projektu z 1908 roku. Jego budowa trwała cztery lata i obecnie w jego wnętrzach oglądać możemy wystawę składającą się z malarstwa i rzeźby okresu romantyzmu w Polsce. Niestety podczas mojej obecności w Opinogórze obiekt ten był wyłączony ze zwiedzania z uwagi na imprezę okolicznościową w nim zorganizowaną.
Oficyna Dworska została wzniesiona w tym samym okresie co Zameczek i prawdopodobnie według projektu tej samej osoby. Znajdowały się tutaj pomieszczenia mieszkalne dla służby oraz pokoje gościnne. Niestety w czasie wojen budynek został mocno zniszczony i na zachowanych zdjęciach widać, że po jego powojennej odbudowie nie wyglądał zbyt atrakcyjnie. Dopiero przeprowadzone w ostatnich latach prace pozwoliły na przywrócenie jego pięknego wyglądu, który cieszy oczy obecnie. Wewnątrz Oficyny prezentowane są dwie wystawy. Pierwsza z nich to obrazy prezentujące kolejnych ordynatów opinogórskich. Druga wystawa to kolekcja Państwa Agnieszki i Marka Axentowiczów prezentująca pamiątki związane ze Szwoleżerami Gwardii Napoleona. W jednej z gablot natrafić można na ciekawostkę w postaci teczki, która prawdopodobnie należała do Napoleona i została zabrana przez Kozaków podczas przeprawy przez Berezynę.
Od 2018 roku zwiedzający Muzeum mają możliwość oglądania Powozowni, w której prezentowany jest zbiór dwunastu zabytkowych powozów. Pochodzą one z kolekcji p. Wojciecha Wałachowskiego i SGGW w Warszawie. Uzupełnieniem dla nich są stroje jeździeckie i siodła. Podczas moich odwiedzin miałem również okazję zobaczyć dwie karety paradne, które trafiły tutaj jako depozyt po ich zakupie na zagranicznej aukcji i jeszcze nie poddane renowacji i opisowi.
A jeśli zmęczycie się oglądaniem wszystkich wymienionych wnętrz, warto wybrać się na spacer po parku mijając pomnik poety - hrabiego Zygmunta Krasińskiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz