O Dobrzycy po raz pierwszy wspomina się w dokumencie datowanym na rok 1327. Jednakże zabudowania pałacowe oraz piękny park pochodzi dopiero z końca XVIII wieku. Pałac wybudowano dla adiutanta i szefa kancelarii wojskowej króla Stanisława Augusta, generała Augustyna Gorzeńskiego. Autorem projektów był czołowy architekt epoki klasycyzmu Stanisław Zawadzki. Można przypuszczać, że charakterystyczny układu Pałacu w literę "L" oraz związki gen. Gorzeńskiego z masonerią mogą wskazywać nawiązanie w architekturze tego miejsca do wolnomularstwa. Generał Gorzeński niestety zmarł bezpotomnie, dlatego ten piękny obiekt przeszedł w ręce po kolei rodziny Turnów, Kottwitzów i Bandelowowów, aby ostatecznie od 1890 roku stać się rezydencją Czarneckich. W okresie II wojny światowej okupant przeznaczył ten piękny Pałac na magazyn zboża. Pierwsze lata powojenne dopełniły dewastacji, a w późniejszym czasie budynek przeznaczono m.in. na Dom Kultury, biura Fabryki Obuwia, szkołę podstawową. W 1988 roku Pałac przejęło Muzeum Narodowe w Poznaniu. Opłakany stan zabudowań spowodował, że aż do 2004 roku głównym działaniem była odbudowa, remont i konserwacja tego zabytku. Początkowo obiekt ten funkcjonował jako Muzeum Wolnomularstwa odział MN w Poznaniu, później jako samodzielne Muzeum Zespół Pałacowo-Parkowy w Dobrzycy, aby ostatecznie od roku 2009 zmienić swój profil działalności i stać się Muzeum Ziemiaństwa. Od tego czasu Muzeum skupia się na tym, aby we wnętrzach Pałacu prezentować losy warstwy ziemiańskiej i poszczególnych rodów ziemiańskich na tle dziejów okresu porozbiorowego oraz dawnej obyczajowości tej warstwy społecznej. Oprócz tego zwiedzający mają możliwość zapoznania się z historią regionu i tematem wolnomularstwa, który z Dobrzycą jest wciąż kojarzony.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz