Wąchock to nieduże miasteczko w województwie świętokrzyskim, które najczęściej kojarzone jest z dowcipami o sołtysie. Jednakże nierozłącznie z tym miasteczkiem związane jest cysterskie Opactwo, które chciałbym przybliżyć i zaproponować do zwiedzania.
W 1179 roku biskup krakowski Gedeon funduje opactwo, które staje się domem dla zakonników z francuskiego Morimond. Klasztor niszczony był przez najazdy tatarskie, ale cystersi przywracali go do dawnej świetności. W 1454 roku dzięki staraniom zakonników Wąchock uzyskał prawa miejskie. Opactwo bogaciło się dzięki gospodarczo-przemysłowej działalności jaką była hodowla, młynarstwo, tkactwo, a także górnictwo i hutnictwo. Opactwo posiadało bowiem przywilej poszukiwania kruszców w księstwie krakowskim i sandomierskim. Podczas potopu szwedzkiego klasztor utracił wiele cennych zabytków, archiwum oraz zawartość skarbca. W 1819 roku władze carskie skasowały zakon, a cystersi zmuszeni byli opuścić opactwo. Na ich powrót do Wąchocka trzeba było czekać aż do 1951 roku, a w 1964 roku ponownie miejsce to podniesiono do rangi opactwa.
Klasztor w Wąchocku jest rzadkim w Polsce przykładem architektury romańskiej. Podstawowym materiałem do budowy kościoła był piaskowiec układany pasami w kolorze szarożółtym i brunatno-czerwonym. Po raz pierwszy w Polsce zastosowano tutaj system sklepień krzyżowo-żebrowych. Obok kościoła na uwagę zasługują pomieszczenia przeznaczone dla cystersów, czyli: kapitularz, refektarz oraz fraternia. Na zwiedzających czeka również Muzeum Pamięci Walk o Niepodległość Narodu. Zobaczyć tu można eksponaty z kolekcji ks. ppłk. Walentego Ślusarczyka obrazujące najważniejsze zrywy niepodległościowe w historii naszego państwa. Szczególną częścią kolekcji jest zbiór rękopisów wśród których zobaczyć można korespondencję Jana III Sobieskiego, Stanisława Augusta Poniatowskiego, Adama Mickiewicza, Elizy Orzeszkowej, Marii Konopnickiej i wielu innych.
Ponieważ zdarza się, że opactwo nie jest oblegane przez turystów lub wiernych, z przyjemnością w samotności można przejść się po terenie opactwa i cieszyć oczy zachowanymi zabudowaniami, starając wyobrazić sobie jak dawniej wyglądało życie w takich miejscach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz