Sandomierz - Brama Opatowska

Załóżmy, że istnieje możliwość podróżowania w czasie. Przenosimy się zatem w okres panowania Kazimierza Wielkiego i zabieram Was odwiedzić znajomych w Sandomierzu. Żeby było bezpieczniej to jedziemy tam wszyscy razem. Nasza wesoła kompania podjeżdża pod mury obronne miasta i może do niego wjechać poprzez jedną z czterech bram. Gdybyśmy podróżowali od wschodu byłaby to brama Lubelska, od południa Krakowska, a od północy do wyboru: Zawichojska lub Opatowska. Do naszych czasów dotrwała tylko ta ostatnia i jest obecnie jednym z symboli miasta. I to o niej chciałbym Wam dziś opowiedzieć coś więcej. Wróćmy zatem do współczesności :)
Brama Opatowska powstała około 1362 roku wchodząc w skład gotyckich murów obronnych Sandomierza. Dla bezpieczeństwa była ona zamykana broną czyli okutą żelazem kratą z bali dębowych. Do dzisiaj zobaczyć można bruzdy po opuszczanej bronie. Wewnątrz przemieszczano się po drabinach na pomosty umieszczone przy otworach strzelniczych. W XVI wieku szczyt Bramy ozdobiono renesansową attyką, która swoją bielą mocno odcina się od pozostałej części Bramy, gdy na nią patrzymy. Attyka pełniła rolę nie tylko ozdoby, ale zabezpieczała również dach przed zapalonymi strzałami nieprzyjaciół. W latach 1928-29 podczas prac remontowych Brama zyskała żelbetowy strop i klatkę schodową, co umożliwiło udostępnienie jej zwiedzającym. Wchodząc na wysokość 32 metrów ma się bowiem piękny widok na stare zabudowania Sandomierza i jego okolicę. W 2017 roku wraz z innymi historycznymi budynkami miasta Brama Opatowska została uznana za Pomnik historii. Nie wiem czy nadal jest taka możliwość, ale przez pewien czas na szczycie Bramy można było zjeść romantyczną kolację. Czy nadal ta atrakcja jest dostępna - zapytajcie sami odwiedzając Sandomierz ;)

http://brama-opatowska.pl/

Konin - Muzeum Okręgowe

Początki zbiorów muzealnych w Koninie to rok 1953 i utworzenie przez lokalny Oddział PTTK Izby Regionalnej. Na jej bazie już trzy lata później zostaje powołane Muzeum Regionalne, nadal prowadzone społecznie przez członków PTTK w budynku przedwojennego kina. Kolejnym krokiem milowym jest rok 1966, kiedy powstaje państwowe Muzeum Zagłębia Konińskiego. Przejmuje ono część eksponatów dotychczasowego Muzeum. Na siedzibę przeznaczony zostaje budynek po dawnej szkole górniczej, co pozwala na uruchomienie pierwszej stałej wystawy. Pomocna w tym czasie okazuje się również współpraca z Kopalnią Węgla Brunatnego "Konin". W 1975 roku w wyniku reform administracyjnych Konin staje się miastem wojewódzkim, a Muzeum przekształca się w Muzeum Okręgowe. Rozpoczyna się szybki rozwój placówki. Przeprowadzane są prace archeologiczne, badania etnograficzne, a główne kolekcje zyskują kolejne eksponaty. W 1982 roku siedzibą Muzeum zostają zabudowania podworskie przy Zamku w Gosławicach. Sam Zamek został wzniesiony w latach 1418-26 z inicjatywy biskupa Andrzeja Łaskarza. Zniszczony podczas potopu szwedzkiego, przeszedł w ręce prywatne rodziny Łąckich, później Kwileckich. W okresie międzywojennym był już ruiną, którą wyremontowano dopiero w latach 1978-86 i przystosowano do potrzeb muzealnych. Obecnie zwiedzający mogą podziwiać wystawy prezentowane w Zamku, Spichlerzu i zrekonstruowanym Dworze. Ponadto na turystów czeka Skansen maszyn górniczych i Skansen etnograficzny.
W 1984 roku podczas prac odkrywkowych w Kopalni "Konin" natknięto się na dużych rozmiarów kości. Początkowo sądzono, że jest to szkielet mamuta. Po przeprowadzeniu dokładnych badań okazało się jednak, że wydobyty szkielet należy do słonia leśnego. Jak wielkie było to znalezisko niech świadczy fakt, że tylko Muzeum Brytyjskie i Muzeum w Rzymie może poszczycić się tak kompletnym szkieletem tego gatunku zwierzęcia. Szacuje się, że słoń w momencie śmierci miał około 50 lat, jego wysokość przekraczała 4 metry, a wagę oceniono na przedział 8-9 ton. Stanowi on główną atrakcję Muzeum. Jego szkielet zobaczyć można na ekspozycji, a centralną część pomieszczenia wypełnia makieta w skali 1:1.

https://muzeum.com.pl/

Brodnica - Muzeum

Muzeum w Brodnicy powstało w 1973 roku. Początkowo funkcjonowało jako Muzeum Regionalne, ale od 1999 roku jego nazwa brzmi po prostu Muzeum w Brodnicy. Swoją kolekcję 50 tys zabytków prezentuje w trzech lokalizacjach rozrzuconych po miasteczku.

ZAMEK

Najstarszym budynkiem Muzeum są pozostałości pokrzyżackiego Zamku. Jego budowa rozpoczęła się około 1285 roku jako siedziba komturów. Początkowo były to zabudowania drewniane, które dopiero w latach 1303-39 zastąpiono murowanymi. W 1466 roku po zawarciu drugiego pokoju toruńskiego Brodnica weszła w granice Polski, a Zamek do 1772 roku stał się siedzibą starostów. W latach 1605-25 funkcję tę sprawowała siostra Zygmunta III Wazy - Anna Wazówna. Największe zniszczenia na Zamku miały miejsce podczas Potopu Szwedzkiego. W 1842 roku na polecenie króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV zaprzestano dewastacji tego miejsca, a ocalałą wieżę nakazał naprawić. Do prac konserwatorskich powrócono po II wojnie światowej. Odbywały się one w latach 1953-57 oraz 1970-76. Po ich zakończeniu w piwnicach zorganizowano sale muzealne, a wieżę udostępniono jako punkt widokowy. Z wysokości 54 metrów można podziwiać panoramę miasta i okolicy.

BRAMA CHEŁMIŃSKA

Brama Chełmińska to drugi według powstania budynek zajmowany przez Muzeum. Brama jest najokazalszym i najlepiej zachowanym tego rodzaju obiektem z czasów krzyżackich. Wzniesiono ją w okresie 1310-30 jako jeden z elementów murów miejskich. W XIX wieku w jej pomieszczeniach ulokowano więzienie. Od 1973 roku przeznaczona na funkcje muzealne. W salach znajdujących się w Bramie oraz przyległej kamienicy Muzeum prezentuje wystawy czasowe.

SPICHLERZ

Ten renesansowy spichlerz jest główną siedzibą Muzeum. To ostatni z trzech budynków należący do Muzeum. Jednocześnie jest on najmłodszy, bo wybudowany w 1604 roku. Początkowo był on dwukondygnacyjny, obecnie czterokondygnacyjny. Obok pomieszczeń administracyjno-biurowych znajdują się tu również sale ekspozycyjne. Podczas mojej wizyty miałem okazję zapoznać się z bardzo ciekawą wystawą Centrum Edukacji Ekologicznej. Jej najciekawszym elementem są duże akwaria w których prezentowane są okazy ryb, złapanych w przepływającej przez Brodnicę Drwęcy.

http://portal.muzeum.brodnica.pl/